Serendipity - JooKyun ✔️

Chapter: 10

Hoşgeldin! Yorumlarını bekliyoruz, iyi okumalar ❣️

Changkyun eve geliyor olduğunu duyunca bir anda stres yapmıştı. Jooheon'a baktı anlık olarak. Sonra da rotasını değiştirip Jooheon'ın evine doğru sürmeye başladı.

"E-evet. Evet, evdeyim."

"Güzel. Sabırsızlanıyorum bebeğim."

"Tamam canım. Görüşürüz."

"Görüşürüz sevgilim."

Jiyong telefonu kapattıktan sonra Changkyun da kapandığına emin olup kulaklığı çıkarttı ve resmen vites kolunun oraya fırlattı.

"Kahretsin... geliyormuş." dedi panikle.

Jooheon, Changkyun'un direksiyonu sıkan elinin üzerine koydu elini ve okşadı üzerini.

"Farkında değilsin, hızlandın. Yavaşlayabilir misin?" dedi sakince.

"Birkaç saat içerisinde geliyormuş."

"Tamam, yavaşla biraz. Hadi güzelim."

Changkyun derin bir nefes alıp çekti gazdan ayağını. Bir süre sonra da Jooheon'ın evine geldiler. Jooheon elinin üzerini öptü Changkyun'un.

"Yarın iş yerinde görüşürüz, tamam mı?"

Changkyun onaylar anlamda başını salladı. O kadar üzgündü ki hiçbir şey söyleyesi gelmemişti. Jooheon arabadan inince Changkyun da kendi evine sürdü ve eşofmanlarını giyinip Jiyong'u beklemeye başladı.

Bir saat kadar sonra anahtarıyla içeri girip valizini içeri aldı Jiyong. Kapıyı kapattı ve ceketini çıkartırken seslendi içeri doğru.

"Hayatım, ben geldim!"

Changkyun da salondan ona doğru gelirken en sahici gülümsemesini yerleştirmişti yüzüne.

"Hoş geldin!"

Onu görünce kendini unutmuştu birden Jiyong. Sımsıkı sarıldı ve kokusunu çekti içine.

"Ölüm gibi geçti şu iki gün."

Changkyun da sarılmasına karşılık vermişti samimi bir şekilde. Jiyong birçok kez üst üste boynundan öptü.

"Döndün sonunda."

"Evet! Sonunda, gerçekten." dedi ve ayrıldı Jiyong. "Açsan dışarıda yemek yiyelim mi?"

"Değilim. Sen aç mısın? Hazırlayabilirim istersen."

"Evet bebeğim açım. Alışık değilim oranın yemeklerine çok yiyemedim oradayken. Ben bir duş alayım, sonra birlikte hazırlayalım. Olur mu?" dedi Jiyong yatak odasına yönelirken.

"Tamam."

Jiyong yatak odasına çıktı ve her şeyini çıkartıp kısa bir duşa girdi. Bu sırada Changkyun mutfağa girmiş, çalışanın dün hazırlamış olduğu yemekleri dolaptan çıkartıp ısıtmıştı bile.

Jiyong dağınık ve ıslak saçlarıyla girdi mutfağa.

"Ah- hazır var mıydı zaten? E daha iyi." diyip gülümsedi ve kendine tabak çıkartıp yemek koydu.

"Evet."

"Eminsin değil mi? Yemeyeceksin."

"Belki yerim."

"Tamam, yanımda dur ama."

Changkyun karşısına oturdu yüz ifadesini düzgün tutmaya çalışarak. Jiyong biraz yemeğini yedikten sonra Changkyun'a baktı.