Serendipity - JooKyun ✔️

Chapter: 20

Hoşgeldin! Yorumlarını bekliyoruz, iyi okumalar ❣️

Changkyun tekrar Jooheon'a döndü. Dudaklarına tüy hafifliğinde bir öpücük kondurdu.

"Jooheon..." dedi. Artık yaşlarını tutamıyordu.

Jooheon gözlerini yavaşça açtı ve ona bakan ıslak gözlerle karşılaştı. Çok minik bir şekilde gülümsedi.

"Geldin..."

"Hep gelirim, sevgilim."

Changkyun yatağa onu rahatsız etmeyecek şekilde oturup elini iki elinin arasına alarak öptü. Jooheon gözleriyle izlemişti sadece. Burnu dayanılamayacak kadar çok sızlıyordu.

"İyi misin?" diye sordu ağlamaya başlamadan hemen önce.

"İyiyim..."

Diğer kolunu gözlerinin üzerine kapatarak ağlamaya başladı Jooheon. Sessizce hıçkırıyordu artık. Changkyun tekrar öptü elinin üzerini.

"Aşkım... güzel gözlerini görmek istiyorum. Kapatma, lütfen." dedi yalvaran bir ses tonuyla. Ağlamasını istemiyordu ama hak veriyordu da aynı zamanda. Kısa bir süre sonra Jooheon ağlamasını durdurduktan sonra çekti kolunu gözlerinin üzerinden. Anlatmaya başladı uyandıktan sonrasını.

"Nerede olduğumu bilmiyordum, bir ormandaydım sanırım."

"Sonra?"

"Kalkıp bir yöne doğru yürüdüm ve yolu gördüm. Oradan geçen bir arabanın önüne atladım. Beni hastaneye getirmesini istedim."

Changkyun şaşkınlıkla dinlerken Jooheon devam etti anlatmaya.

"Uyandığımda sana ulaşmak için önce şirketi aradım sonra Bayan Jo'dan numaranı istedim."

"Akıllı sevgilim..."

"Sonra aradım ama konuşamadım işte. Yığıldım olduğum yere."

"Geldim hemen ama..." dedi Changkyun gülümseyerek.

"Biliyordum geleceğini. Nasıl bıraktı seni?"

"Zor yolla. Ben de onu tehdit ettim."

Jooheon şaşırmıştı. Tek kaşını kaldırdı hafifçe. "Nasıl?"

Changkyun boynundaki ince kesiği gösterdi tek elini Jooheon'ın elinin üzerinden çekerek. "Bıçak dayadım."

Jooheon gözlerini kapatmıştı hayranlıkla. "Ahh... çok zekisin."

"Ondan artık şikayetçi olur muyuz?"

"Tabii ki."

"Boşanmam hızlı olacak." dedi küçük bir sevinçle Changkyun.

"Uzaklaştırma istemeliyiz."

"İsteriz."

"Ben ne zaman çıkacağım?"

"Birkaç gün kalman gerekiyormuş."

"Off..." diyerek başını diğer tarafa doğru çevirdi Jooheon. İstemiyordu hastanede kalmayı.

"Evimize yakın bir hastaneye nakil isteyeceğim."

"Olur."

"O zaman ben gidip hemen görüşeyim. İşlemlerine başlasınlar."

"Tamam canım."

Changkyun oturduğu yerden kalktı ve elinin üzerini öptü yine. Sonra da odadan çıkıp Jooheon ile ilgilenen doktorla görüştü ve nakil isteğini belirtip durumuyla ilgili bilgi aldı. Ardından da hemen yanına geri döndü sevgilisinin.