Serendipity - JooKyun ✔️

Chapter: 17

Hoşgeldin! Yorumlarını bekliyoruz, iyi okumalar ❣️

"Hadi gel, eve gidelim."

Changkyun kıpırdamadı. "Seninle gelmiyorum."

Jiyong kahkaha attı başını geriye atarak. "Ben geleyim mi içeri?"

"Hayır."

Jiyong gülmeyi kesip içeri doğru bir adım attı. Changkyun ise hafifçe gerilemişti. Sırtı Jooheon'ın göğsüne değdi.

"A-aa... neden? Bir kahve bile mi ikram etmeyeceksin kocana?"

"Sen benim hiçbir şeyim değilsin."

Jiyong başını yana eğip 'cıkcıkcık' sesi çıkarttı. "Çok ayıp ediyorsun Changkyun. Bu evi taratmamı istemiyorsan gel hemen yanıma."

"Boş tehditlerin ile def olup git buradan."

Jiyong elini Changkyun'a doğru uzatıp dışarıya çekeceği sırada Jooheon Jiyong'un elini bileğinden yakalayıp içeriye doğru büktü ve korkusuzca Jiyong'a baktı.

"Sana seninle gelmiyorum dedi, duymadın galiba?"

Changkyun Jooheon'ın elinin üzerine elini koyup engellemeye çalışmıştı onu. Ancak ikisi de gözlerini birbirlerine kenetlemişti.

Jiyong sinirle bileğini Jooheon'ın elinin içinden kurtardı ve tekrar Changkyun'a baktı.

"Benimle birlikte olmuyorken onunla mı yatıyordun?"

"Hayır."

Jiyong şöyle bir süzdü Changkyun'u. Üzerinde sadece Jooheon'ın bol tişörtü ve iç çamaşırı vardı.

"Kıyafetlerinden belli oluyor sevgilim. Şimdi eğer benimle gelirsen, bu hatanı affedebilirim."

Changkyun alayla güldü. Sonra ise ateş saçan gözleriyle dişlerini sıkarak Jiyong'a yaklaştı.

"Ben seni affetmiyorum. Senin ne yaptığın umurumda bile değil."

"Böyle konuşmamıştık otelde. Ben düzeleceğim dedim, sen de beni affedecektin-"

"Otelde birini döveceğini de konuşmamıştık!"

Jiyong sesini yükseltti. "Sana! Dokundu!"

"Bir şey olmuyordu!"

"Yemek tarifi mi veriyordunuz birbirinize?!"

"Evli olduğumu öğrenince kendini geri çekti!"

Jiyong anladım dercesine hızlı hızlı kafasını salladı. "Mhm, evet." Jooheon'ı gösterdi titreyen elinin işaret parmağıyla. "Evli olduğunu bilen şu piç neden geri çekmiyor kendini öyleyse?!"

Jooheon'a anlık olarak üzerine atlayıp öldürene kadar dövme isteği gelse de Changkyun'a bu görüntüyü yaşatmak istemediği için sabretti. Sadece onun için sabrediyordu.

"Senden boşanacağım için."

Jiyong bu sefer daha yüksek sesli bir kahkaha patlattı. Bir süre sadece güldü katılarak. Kendine geldiğinde Changkyun'a dikti gözlerini.

"Güzel şaka. Asla böyle bir şey olmayacak, duydun mu beni? Asla. Şimdi, ya bu evden çıkarsın..." gözlerini Changkyun'dan çekmeden korumasına işaret verdi eliyle. Koruma da silahını Jooheon'a doğru nişan aldı. "... ya da onu gözünün önünde öldürür, çürütürüm bu evde. Sonra da bu evi yakarım. Kendi evinden kaçıp gelerek başında ağlayacağın bir mezarı bile olmaz Changkyun."

Changkyun istemsizce Jooheon'ın önüne geçti nişan alındığında. Öyle korkmuştu ki titremeye başlamıştı. O silah patlayacak da Jooheon'a bir şey olacak diye aklı çıkıyordu. Gözlerini bir anlık silahtan çekip Jiyong'a baktı.