Unicode
ညစာစားပွဲက ပြန်ရောက်တော့ အတော်ပင်
ဉာဥ့်နက်နေလေပြီ ။ ဂျောင်ဂုအဖေကတော့
နားတော့မည်ဟု ဆိုကာ အခန်းအတွင်း
ဝင်သွားခဲ့ပြီ ။
ဂျောင်ဂုလည်း အတော်ပင်ပန်းနေသည်မို့
အိပ်ရာပေါ် ဖြစ်သလို ပစ်လှဲလိုက်မိသည် ။
နောက်တော့ တစ်စုံတစ်ခုကို သတိရပြီး
အိတ်ကပ်ထဲက ဖုန်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည် ။
ထို့နောက် "အမျိုးသား🤍" ဟု လှလှလေး
မှတ်ထားသော ဖုန်းနံပါတ်လေးကို ခေါ်ဆို
လိုက်သည် ။ ဖုန်းဝင်ဝင်ချင်းပဲ ပြန်ဖြေသော
တစ်ဖက်က ဂျီမင် ။
" ဂျီမင်.."
" ချစ်သော...ဘာ ဖြစ်လို့ လဲ..."
ဂျီမင်အသံက အနည်းငယ် ရီဝေဝေ ။
" ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး..ဂျီမင် ဘာလုပ်နေလဲ
သိချင်လို့...ဒါနဲ့ ဂျီမင်သောက်ထားတာလား "
" အင်း နည်းနည်းသောက်ထားတာ..
အိပ်မပျော်လို့ မူးပြီး အိပ်ချင်လာအောင်..."
" ဟုတ်ပါပြီ...အများကြီးတော့ မသောက်နဲ့.."
" စကားနားထောင်ပါ့မယ်ဗျာ.."
ဂျီမင်၏ အဖြေစကားလှလှဟာ ဂျောင်ဂုဟာ
ယုန်သွားလေးတွေ ပေါ်အောင်ပြုံးသည် ။
" ညနေက စိတ်မဆိုးဘူးမလား..."
" မဆိုးပါဘူး...ကိုယ်နားလည်ပါတယ်.."
" ခဏလေးပဲ စောင့်ပေးပါ ဂျီမင်...ကျွန်တော်
ကြိုးစားနေပါတယ်..."
ကျွန်တော် ဂျီမင်ဆီ ရောက်လာဖို့ အများကြီး
ကြိုးစားနေတာမို့ ဂျီမင်က သည်းခံပြီး
စောင့်ပေးပါ ။ မကြာခင် အကုန်အဆင်ပြေ
တော့မှာ......။
" ကိုယ် အဆင်ပြေပါတယ်..ချစ်သောကို
ယုံတယ်.."
" ဟုတ်ပြီ..ဟုတ်ပြီ..ဒါဆို နားတော့လေနော်..
ကျွန်တော်လည်း အိပ်တော့မှာ..."
" ကောင်းပါပြီ ကိုယ့်ချစ်သော...အိမ်မက်
လှလှမက်ပါစေ...."
" ချစ်တယ်..."
" ပိုချစ်တယ် ဂျီမင်..."
ဖုန်းပြောမှု ပြီးဆုံးသွားတော့မှ ဂျီမင်
ပြုံးလိုက်သည် ။
သွေးစက်စက်ကျနေဆဲလက်နဲ့ကိုင်ထားတာမို့
ဖုန်းဟာ သွေးချင်းရဲနေသည် ။ အပေါ်ပိုင်း
ဗလာဖြင့် ဂျီမင်ဟာ အမှန်တော့ ဖန်ကွဲစ၊
မှန်ကွဲစတွေကြားထဲမှာ ထိုင်နေခဲ့တာ ။
YOU ARE READING
Escape From The Oblivion
Fanfiction[Completed] PJM × JJK Don't try to remember about the chaotic past, just sleep in the Oblivion.
