23

696 66 8
                                    

Unicode

" ဂျီမင် သက်သာလား...နေရထိုင်ရ
အဆင်ပြေလား "

ကိတ်မုန့်နှင့်နွားပူပူတစ်ခွက်ကို ဗန်းဖြင့်
သယ်လာသည့် ချစ်သောဆီမှ မေးခွန်း ။
တုန့်ပြန်မှုအနေနှင့် ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိသည် ။
သူသည် အိပ်ရာပေါ်တွင် ကုတင်ခေါင်းရင်းကို မှီကာ ထိုင်နေသည် ။

" ဂျီမင်က ဆန်ပြုတ်မကြိုက်လို့ ကျွန်တော်
ကိတ်မုန့်လေး ယူလာတယ်...စားမယ်မလား"

ချစ်သော ကို သူ မော့ကြည့်လိုက်သည် ။
ဘာမှစားချင်စိတ် မရှိပေမဲ့ ချစ်သောရဲ့
မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ သူ့ကို စားစေလိုသော
အရိပ်အယောင်များကို မြင်တွေ့လိုက်သောကြောင့် သူ ကိတ်မုန့် ပန်းကန်ဆီ လက်လှမ်း
လိုက်သည် ။

" ကျွန်တော် ခွံ့ကျွေးမယ်..ဂျီမင်က
ငြိမ်ငြိမ်လေးနေ..."

ပန်းကန်ကို ဦးအောင်ယူလိုက်ပြီး ချစ်သောက
အနားကို ဝင်ထိုင်သည် ။ နှုတ်ခမ်းတွင်လည်း
သူ သိပ်မြတ်နိုးသော အပြုံးလေးကို
ချိတ်ဆွဲထားသည် ။

" ဒါလေးတွေ စားပြီး ဆေးသောက်ကြတာပေါ့...ပါးစပ် ဟ ပါဦး "

ပါးစပ်ထဲရောက်လာသည့် ကိတ်မုန့်တစ်ဖဲ့ဟာ ပျားရည်ရနံ့သင်းသင်းဖြင့် ချိုမြ
နေသည် ။ ကိတ်မုန့်ကို အပိုင်းသေးသေးလေး
တွေ ဖြစ်အောင် ဖဲ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း
သူ့ကို ခွံ့သည် ။ ဒီအခိုက်အတန့်တွေကို
သေတ္တာလေးထဲ ထည့်သိမ်းထားလို့ရလျှင်
သိပ်ကောင်းမည်ဟု ဂျီမင် တွေးမိသည် ။

နွားနို့တစ်ခွက်နှင့် ကိတ်မုန့် ကုန်သွားသည့်အခါ သူ့လက်ဖဝါးထဲသို့ ရောင်စုံဆေးလုံး
တချို့ ရောက်လာသည် ။ ချစ်သောက
ရေတစ်ခွက်ကို ကမ်းပေးသည် ။
မကြည်မလင်သော သက်ပြင်းတစ်ခုကို
ချလိုက်ပြီး ဆေးလုံးများကို သောက်လိုက်
သည် ။

" နေကောင်းရင် သောက်စရာမလိုတော့ပါဘူး
အဲဒီလိုကြီး ဆူပုတ်မနေပါနဲ့ဦး...."

ချစ်သော၏ စနောက်မှုမှာ သူ ပြုံးမိလိုက်လား သူ မသိ၊ ချစ်သောကို တမေ့တမော
ငေးခဲ့မိတာတော့ သူ သေချာ သိသည် ။
ချစ်သော၏ ဒီလို ချစ်ဖို့ကောင်းသည့် ပုံစံကို
သူ ဘယ်လောက်တောင် ပြန်မြင်ချင်ခဲ့သလဲ။

Escape From The OblivionWhere stories live. Discover now