Mardin Gelini (Tamamlandı)

~1.𝑏ö𝑙ü𝑚(𝑖𝑐𝑙â𝑙)~

"𝐻𝑒𝑟𝑘𝑒𝑠𝑖𝑛 𝑏ıç𝑎ğı 𝑣𝑎𝑟 𝑎𝑚𝑎 𝑒𝑛 𝑘𝑒𝑠𝑘𝑖𝑛𝑖 𝑠𝑒𝑛𝑖𝑛'𝑘𝑖..

İnsan sevince gözü kimseyi görmez derlerdi.bizim burda sevgi diye bir şey yoktu. Yada insanların beni sevecek bir kalbi. Sevmek öyle seni seviyorum diyerek olmazdı en içten duygularla belli edilirdi. Burası Mardin aşkların şehri değil acıların şehri. Kadın haklarının olmadığı aşıkların yarım kaldığı yer. Çoğu filme konuk olmuştu ama ben hiçbirini izlememiştim. Hiçbiri gerçek değildi. olanlar ortadaydı zaten."İclal" evet bu benim adım İclal, İclal Derman. Derman aşiretinin bir odaya sığdıramadığı kızlarıyım. Sevgi nedir abimden öğrendim annem ve babam hiç bir zaman beni sevmedi. Son kez baktım etrafa insan gitmek istemiyordu ama mecburdu.

topladığım zambakları da alıp aşağıda beni bekleyen arkadaşıma doğru ilerledim" kaç saattir sana sesleniyorum sağar mısın kızım?"Biraz haklı olabilirdi ama sağar falan değildim Allah'a şükür. "Dalmışım Yesra kusura bakma." Dedim derhal eve gitmemiz gerekiyordu biraz haklı olabilirdi çok oyalanmıştım."Ay ben sana ne anlatıcaktım." Ne anlatacağını tahmin edebiliyordum ne yazık ki,dedikodudan başka bir şey olamazdı."Zemheroğlu aşireti gelmiş." Dediğinde bı duraksadım. Ne demek gelmişlerdi? Ezelden beri onlarla bitmeyen bir düşmanlığımız vardı.

Abimin onların oğlunu öldürmesi ile başlamıştı kan davası.

Her iki tarafta çok can kaybetmişti."Sen nerden öğrendin?" Diye sordum merakla." Dün çarşıya indim ya sana gel dedim ama gelmedin." Yengesi izin vermemişti çünkü. Ama şimdi konu bu değildi."orda gördüm Aram Zemheroğlu ve Royar Zemheroğlu vardı. Herkes onlardan bahsediyordu intikam için gelmişler diyorlar." Ne intikamı? Kim kalmıştı ki geriye amcasını herkesin gözünün önünde vurmuşlardı geriye bir abisi kalmıştı o giderse bitterdi."İntikam mı kaldı." Gelmeleri umrumda değildi bizden uzak dursunlardı yeterdi.

Nihayet konağa geldiğimde son kes sarılıp içeri girdim, şanslı günümdeydim kimse daha gelmemişti.mutfakta yemek yapan yengemin yanına gittim." Naber kız." Masanın üzerindeki elmayı alıp oturdum."nerde kaldın sen kaç saattir?" Yine derin bir of çektim. Sormazsa olmuyordu sanki." Yenge az gezdik işte kızma hem ben ne öğrendim biliyor musun?"

Dedikodu varsa yengem vardı. O ve Yesra'nın dedikodu sevgileri hiç bitmiyordu."Zemheroğlu aşireti gelmiş." Dediğimde yengem hemen susturdu beni." Sus kız sen kendini öldürtmek mi istiyorsun." Şu anlık öyle bir düşüncem yoktu."sakın onların adını ağzına alma." Dediğinde başımla onayladım. Korkuyordu bunu anlıyordum.

"Cehennem zebanileri nerde görünmüyorlar?" Evdekiler den bahsediyordum."işleri varmış Berxas aşireti varya onlara misafirliğe gitmişler." Canları cehennemeydi nereye gitmeleri umrumda değildi. Burda olmamaları benim için çok iyiydi burda oldukları zaman sürekli baba kızıp duruyorlard."ben bir duş alıp geliyorum." Yediğim elmanın yarısını oraya bırakıp odama çıktım.