Mardin Gelini (Tamamlandı)

28. bölüm

"seni sevdiğim gün ben buldum belamı."

Oy ; 100
Dolmadan gelmiyecektir.

Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur iyi okumalar.

🦂

Beli belirsiz güldüm. Beni nasıl deli edeceğini iyi biliyordu." İclal Zemheroğlu değilim Aram ağa." Oturduğu yerden ayaklanıp elbise dolabına ilerledi." Henüz değilsin." Çapkın bir sesle konuştu." Karım ol dedim kabul etmedin." Kolay değildi öyle çabuk silinmezdi bu yaralar."Bana açtığın yaraları kapatmam gerek." Dedim bir yandan uyuyan kızıma baktım." Tamam işte beraber kapatalım."

Güldüm." Sen onları daha çok kanatıyorsun." Derin bir nefes aldı bunu görebiliyordum." Sana yaptığım herşey için çok pişmanım beni anlar mısın bilmem ama düşünemedim İclal,abim yapmaz dedim." Sesinde derin bir hüzün vardı. Pişman olduğu belliydi ben olsa ben bile abim böyle birşey yapmaz derdim." Sana bir şeyler anlatsam beni dinler misin?" İçimi dökmeye ihtiyacım vardı, böyle olmuyordu. Konuşmam gerekiyordu onunla ikimizinde birbirimize anlatması gereken şeyler vardı. Belki ağlıyacaktım ama içim rahat edecekti."Seni sabaha kadar dinlerim."

Masanın üzerinde duran sigarasını alıp elimden tutu. Sıkı sıkıya tutum elini bırakmamak adına. Terasa doğru gidiyorduk. Hiç kimse yoktu. Hepsi derin bir uyku çekiyor olmalıydı." Ee anlat Derman kızı." Altımdaki minderi iyice düzeltim. Belli kırıcı olacaktı ama başka şansım yoktu." O günün hakında konuşmak istiyorum." Dediğimde kafasını olumlu anlamda saladı.

"Viya'nın düğünde tek oturuyordum, Bahar geldi yanıma. Saçma sapan şeyler söyledi sonra bende kalkıp gittim yanından." Devam edemedim ellerim terliyordu. Avuç içimi dizlerime sürtüm. "Bana biri çalışan dı galiba çikolata ikram etti bende sen yollandın sandım. Yedim sonrası zaten hareketleri yavaşladı Aram." Yüzümü ona çevirdim gözlerimin içine bakmadı.

"Ben onu hissederdim Aram. O günden sonra hiç tekme hissetmedim."

"Özür dilersem bebeğimiz geri gelmez nede bizim yaralarımız kabuk tutar ama ben çok pişmanım İclal lütfen affet beni." Elimi tutu. Onu avucumun içi gibi bilirdim pişmandı. Elimi elinden çekip boynuna doladım." Bana bir daha böyle bir şey yaparsan seni öldürürüm." Dedim sinirle anlamıştı tehdidi, güldü." Asla." Diye mırıldandı. Saçlarıma derim bir öpücük bıraktı." O zaman hazır mısın?" Diye sordu ne demek istediğini anlamadım." Neye?" Diyerek sordum.

"Karım olmaya. Benimle evlenir misin İclal Derman."

Hayır diyip süründürmek vardı ama kıyamamıştım. " Evet!!" Diye bağırdım bütün konağı uyandırabilirdım bu sesle. Aram'ın dudaklarını dudaklarıma bastırdığını fark etmem biraz zor olmuştu. "Şimdi rahat bir uyku çekebilirim." Güldüm tam bir deliydi. Ama benim delim. "Bardakta mısır yemeye çıkalım mı?" Bu saate olur muydu bilmiyorum ama canım istiyordu. Abim ile eskiden hep yerdik evden kaçıp mısır yemeye giderdik ve babam bize hep kızardı her seferinde yakalanmayı nasıl beceriyorduk orası ayrı bir konuydu.

"Gidelim." Dedi bu gece bize uyku yoktu kesinlikle son kes Leya'ya baktım, mışıl mışıl uyuyordu. Aram'ın elini tutarak konaktan çıktık.

"Bu günleri de gördüm ya ölsem de gam yemem." Rojin Xanım oğlu ve gelinine uzun bir süre baktı. Uzun süren bir ayrılıktan sonra tekrar bir araya gelmişti ikiside.

......

Araba koltuğunu düzeltip arkama yaslandım elimdeki bardak mısırına bolca ketçap döktüm." Aklıma ne geldi biliyor musun?" Dedi Aram bir yandan mısırı yiyordu. " Ne geldi?" Diye sordum pek merak etmiyordum aslında çünkü yine benim küçük düştüğüm bir andan bahsedebilir di." Bir gece beni uyandırıp makarna yapmıştık." Hatırlamıştım o zamanlar aramız pek yoktu ama kalkıp bana makarna yapmıştı.