Mardin Gelini (Tamamlandı)

16.𝑏ö𝑙ü𝑚

Oy;40

Bazen kendimizi tamda kaybettiğimiz anda gelir mucizeler.seni koparır alır ordan.benim mucizem de gelmişti hemde tam zamanında.Elindeki gebelik testine bakıyordu hâyla Aram."bak kızım eğer yalansa gerçekleştiririm haberin olsun."dedi Aram İclal derin bir of çekti."iyi Aram sen istemiyorsa bebeğimizi ben kendim bakarım."diyince Aram hemen sarıldı.ondan olan bir parçaydı. Nasıl istemezdi"sus."dedi

Geri çekildi karısının karnına bir öpucuk bıraktı neden taş kesilmişti."karnın neden taş kesilmiş?"dedi endişeli bir ses tonuyla."bilmiyorum."dedi genç kız Aram hemen elinden tutup cıktı odadan hastaneye gitmeleri gerekiyordu.

"Aram nereye?"dedi rojin xanım Aram tek kelime etmeden çıktı konaktan önce karısını bindirdi ardından kendisi bindi."Aram iyiyim bak gerçekten hem endişelendiler."diyince Aram yine dokundu karnına minik dokunuşlar ile okşadı.korkuyordu..İclal'in eli karnını olşayan adamın elini buldu."korkma iyiyiz."dedi

Çok geçmeden gelmişlerdi hastaneye yavaşça inip hastaneye girip kadın doğuma doğru ilerlediler."Aram bey."dedi genç bir hemşire."karım hamile yani yeni öğrendik ama karnı kat kesilmiş bir sorun varmı?"dedi Hemşire baş saladı. İclali uzatın karnıma jeli şurup bir kaç dakika baktı."Bir sıkıntı yok demi?"dedi İclal hemşireye döndü.

Güldü hemsire."ikizler gayet iyiyler sadece dinlenmeye ihtiyacınız var bu kadar bir sıkıntı yok."dedi Arama doğru. Önce bir süre bana sonra hemşireye döndü."İkizler mi?" Diye sordu şaşkınlıkla. Bende beklemiyordum.ikizler demişti bir tane istemiştim iki bebeğim olmuştu. Hemşire bir yandan Aram'a cevap verdi."evet ikizler." Dediğinde Aram'ın yüzündeki tebessüm büyüdü. Aynı şekilde benimde."peki kalp atışları falan?

"Yada utrasyon görüntüsü ?"

Hemşire sonunda dayanamamış Aram'a bir utrasyon görüntüsü vermişti. Ne kadar baksa da hiçbir şey anlamamış gibiydi..

Bense karnımdaki jeli silip ayaklandım"bak dedim sana."diye mırıldandım ters bir bakış atıp elimden kavrayıp çıktı."İkiz dedi duydun mu?" Diye mırıldandı. Duymuştum Aram küçük bir çocuk gibiydi o kadar mutlu olmuştu ki onu gördükçe benimde içimdeki çocuk ortaya çıkıyordu."Duydum." Dedim sıcak bir tebessüm ile..

"Keşke üçüz olsa." Dediğinde bu sefer büyük bir kahkaha attım. Arabaya kadar bu konuşmamız devam etmişti.İkimizde yavaşça girdik arabaya Aram özelikle yavaş yavaş bindirdi beni.derin bir of çektim ben ve bebeklerim adına."oflama."dedi hemen yan koltuğa geçti.galiba hamileliğimin bütün süresi böyle geçicekti."yengem doğum yapmış yanına gitmek istiyorum."dedim hafif baş salayıp konuştu.

"Allah analı babalı büyütsün."dedi gerisi gelmemişti izin vermeyeceğini biliyordum.ama sormuştum."neden onlar ile görüşmemizi istemiyorsun?"diye bir soru yönelttim."sana zarar veriyorlar." Başımı iki yana doğru saladım onlar benim abim ve yengemdi bana sadece iyilikleri geçmişti bir gün olsun kötü bir şey demişlerdi.

Cama döndüm izledim bir süre yolu mide bulantısı her geçen dakika artıyordu.evdekiler merak ediyor olmalılardı.acele ile evden cıkınca tabi.bay goril sağ olsun.bu kadar endişelenmesi beni bir tık mutlu etmişti.Çok geçmeden gelmişti bir kişi olarak girdiği evden dört kişi olarak girmek varmış.konaktaki herkes oturmuş bekliyordu.kapıdaki çifti görünce şaşkın saskın baktılar.