Mardin Gelini (Tamamlandı)

29. bölüm

Selamlarr gün geçtikçe büyüyoruz ama malesef hiç biriniz bölüm hakında bir şey söylemiyorsunuz. Bu beni üzüyor.
Oy verip satır arası yorum yapan herkese teşekkür ediyorum.

İnstegram; prawtstarmv
Tık tok ; prawtstarmv

"Zerdam yerin yanım olsun.."

🦂

Çektiğimiz ona acıdan sonra güzel günler bizi bekliyordu. Ben babasının sevmediği ama kocasının bebeği gibi sevdiği kızım. Güne beni ahtapot gibi beni sarıp sarmalayan kocam ile uyanmıştım. Belli etmesem de özlediğim anlardan biriydi. Baş ucumdaki telefonumu alıp saate baktım. Sekiz buçuk olmuştu. Aramı uyandırmadan hemen yapraktan çıkıp güzel bir duş aldım. Bu evin gelini olarak ilk günümdü. Duştan sonra üzerime uzun kıvrımlı bir etek ve kısa bir tişört geçirdim. Fazla rahatı saçlarımı tarayıp topladım. Son kes yatakta uyuyan Aram'a bakıp odadan çıktım. Konaktakiler yeni yeni uyanıyordu. Mutfağa girdim ama birileri benden önce davranmıştı.

Helin'i mutfakta görünce güldüm. "Hızlısın elticim." Diye mırıldandım. Güldü elindeki patatesleri tavaya aldı. "Sanada günaydın yenge." Benim kalkmaya mecalim yokken onun hiç böyle bir derdi yoktu. O patatesler ile ilgilenirken ben dolptan biber ve domates çıkardım. Menemen yapıcaktım. Leya severdi ve tabiki Aram da severdi. Babasının kız hali olduğunu her şekilde belli ediyordu."anne." Kulağımı dolduran sesin kime ait olduğunu anlamak adına kafamı o yöne doğru çevirdim. Küçük savaş elindeki araba ile içeri girmişti. Onu gördükçe erkek çocuğu istemiyordum aşırı yaramaz bir çocuktu ama çok da tatlıydı.

Kendini nasıl sevdireceğini iyi biliyordu. Helin elindeki işi bırakarak yanına doğru ilerledi." Söyle bebeğim." Uykulu olan oğlu kafasını iki yana doğru çevirdi,ne istediğini anlamadı Helin."Aç mısın?" Diye sorduğunda başını olumlu anlamda saladı. Biraz ateşi vardı dünden beri pek kendinde değildi. Helin küçük oğlunu oturtup dolabdaki yoğurdu çıkardı. Bağırıp, kızardı ama en ufak hastalığında başından ayrılmazdı.

"Günaydın hanımlar." Diyerek içeri Asır girdi. Savaş kafasını kaldırıp bakamadı bile babasına. "Günaydın." Dedi İclal kaynına bakıp tebessüm etti. Karşılık verdi Asır ardından hasta oğluna döndü."Benim aslanım hasta mı olmuş?" Minik oğlunu kucağına aldı. Yanağını kocaman öptü. Helin ve Asır oğulları ile ilgilenirken İclal odasına yatan kocasının yanına gitmek için mutfaktan ayrıldı. Önce kızına bakmak istedi ama kızını odasında bulamamıştı.

"Aram Leya senin yanında mı?" Diyerek içeri girdi. Ve anlık yatağın üstünde sohbet eden kızı ve kocası ile göz göze geldi başka nereye gidebilirdi ki?" Sen ne zaman uyandım?" Leya kafasını kaldırıp annesine döndü."Yeni uyandım." Sabah gözünü açar açmaz soluğu babasının yanında bulmuştu. Savaş hasta olduğu için onunla oynamıyordu ve bu canını sıkıyordu. İclal bu sefer Aram'a döndü." Onu böyle kendine alıştırma sonra okula bile gitmek istemiyor."

Geçen günlerde okula gitmek istemediğini babasının yanında kalmak istediğini söylemiş ve İclal kabul etmeyince ağlamaya başlamıştı. Aram kucağında oturan kıza döndü.  Yüzüne gelen dalgalı saçlarını çekti." Anne bizi biraz kıskanıyor bebeğim." Öyle bir şey yoktu sadece gerçekleri söylüyordu. Gerçekleri söylemek suç muydu? Göz devirip ikisine döndü." Kahvaltı hazır olacak bir sonra ikimizde kalkın elinizi yüzünüzü yıkayıp aşağıya inin çabuk." Kapıyı kapatıp aşağıda sofrayı kuran eltisine yardım etti.