Mardin Gelini (Tamamlandı)

24. bölüm

"Derman kızına.."

!!!!!!Helloo okuyun lütfen geçen gün Instagram hesabı açtım ve vidyo atıyorum ne yazık ki takipçi sayım az olduğu için vidyolar pek izlenmiyor Instagram hesabımı hemen aşağıya bırakıyorum spoiler falan bide soru cevap yaparız belki şimdiden destek olan herkese teşekkür ediyorum..!!!!!!

Hesap;; prawtstarmv

İyi okumalar..

.
.
.

"Off,olmuyol baba." Diye isyan etti Leya babası ojesini hep taşırmıştı bir türlü güzel süremiyor du."Ne yapayım babam tırnakların minicik." Diyerek savunmasını yaptı Aram. kız babası olmak gerçekten zahmet istiyordu. Asır'ın böyle dertleri yoktu mesela. Şikayetçi değildi Aram bu halinden. Serçe tırnağına da yaptıktan sonra oje şişesini masaya bırakıp taşan kısımları sildi."oldu mu?" Diye sordu. Leya güldü ardından başını olumlu anlamda saladı.

Derin bir nefes aldı Aram beğenmesine sevinmişti,yoksa tekrardan sürmesi gerekiyordu.son kes üstünü düzelti ardından el ele kahvaltı için aşağıya beraber indiler bir bu konak çok şey görmüştü ama şu ana kadar gördüğü en güzel şey Leya ve Aram olabilirdi. Merdivenlerden indiğinde savaş'a doğru koşup hemen tırnaklarını gösterdi. Ne yapsa hepsini o göstermek istiyordu Leya.

Aram yavaşça kızını kucağına alıp bir sandalye çekti ve oturttu. Kıskanıyordu onu özelikle savaş tan. Leya yanına oturduğu kadına baktı tanımıyordu,ilk defa görüyordu. Evin büyük kızı Viyan dı o bir ona birde şiş karnına baktı. Annesi tanımadığı insanlar ile konuşması gerektiğini söylerdi hep bir an minik elleri babasına doğru gitti.

"Neden yanına gitmiyorsun?" Diye sordu Aram kızına."annem izin velmez." Diye mırıldandı. Aram'ın aklına ise yine aynı ses yankılandı.'abim tanımadığım insanlarla konuşmamı söyledi.' diyordu..

"Ama ben senin halan'ım dedi Viyan güldü. Minik kızın saçlarını kulağının arkasına attı. Ardından yanındaki kadını gösterdi." Oda öyle." Dedi aralarında geçen küçük bir tanışmadan sonra az da olsa çekinmiyor du Leya ondan. Herkes yemeğini yedikten sonra erkekler işlerinin başına geçerken kızlar çardakta kahve içiyorlardı."İclal yengem söylerdi de inanmazdım." Dedi Didem dünden beri öğrendiği şeyleri anlamakta güçlük çekiyordu.

Abisi ne ara bu kadar kötü olmuştu? Bunca yıl İclal haksız derdi ona karşı olan sevgisi kin ve öfke ile dolmuştu. Çünkü o hep abisine iftira atmış bununla kalmamış diğer abisini kocasını terk etmişti. Gerçekleri öğrendiğinde ise bir türlü inanmak istememişti."Hiç bir kadın bebeğini kaybetmeyi hak etmez." Dedi Viyan eli karnına gitti ardından konuşmaya devam etti.

"Deran abim ve o karısı hakettiği şeyleri yaşıyorlar ilahı adelet işte."diyerek te tamamladı. Dışarıda kuzeni ile oyun oynayan kıza baktı abisine benziyordu, İclal nasıl dayanmıştı? Ona inanmayan kocasının kopyasını büyütmüştü.. o asla böyle bir şey yapmazdı içi acırdı onu her gördüğünde.."Leya için adak adamayı planlıyorum."dedi Rojin Xanım kızlarına döndü her ikisinden de onay aldıktan sonra işe koyuldu önce konak büyük bir özenle süslendi sonra herkes davet edildi..

.
.
.

Ne yaptığımı bilmiyordum sadece bunun yanlış bir yol olduğunu biliyordum ama geri dönüş yoktu ne benim için nede Leya için. canım acıyordu hemde çok herşey acı veriyordu artık. Burdan defolup gitmek istiyordum maalesef olmuyordu. Bir labet vardı sanki beni tekrar çekip almıştı gitmeme bile izin vermiyordu. ben yaptıklarımın cezasını çekiyorum bunu net bir şekilde biliyordum..