Furkan bana bilgisayardakinin ne olduğunu soruyordu fakat bilgisayarın şifresini nasıl çözmüştü veya şöyle sorayım kim onun için bilgisayarı açık tutmuştu? Cevap kesinlikle yengem çünkü kendileri hastaneye de gelmemişti arayıp nasıl olduğumu da sormamıştı. Cidden soruyorum bu yengem bu kafayla nasıl ajan oldu?
"Hande, bunlar ne dedim!" Furkan'ın sert sesine karşı tek kaşım havaya kalkmıştı ne hakla bana kızabiliyordu onca şeyi yaşayan o değildi en nihayetinde.
Umursamaz ama bir o kadarda soğuk sesimle "Neymiş Furkan? O neymiş." demiştim.
"Sen benim bulunduğum yeri niye araştırıyorsun ve bu DNA testleri de ne!" içimden derin bir oh çekerken DNA kısmını söylemişti. Allah aşkına benim olaysız tek bir günüm geçmeyecek miydi?
Sesimden ve tavrımdan ödün vermeden "Bulunduğun yerde bir şeyler çıkabilir belki diye araştırdım bu yani şimdi odamdan çık." söylediğimde hala kafasında şüphe var gibiydi, kafanı kesersem o şüphe hemen yok olur.
"DNA testleri?" hay senin testine.
"Çıkıyor musun çıkmıyor musun?" tek kaşım havadaydı ve ben böyle durmaktan nefret ediyordum çünkü yüzüm kırışıyordu biran önce çıksa iyi olurdu yoksa ensesinden tutup ben çıkartacağım.
"Pekâlâ, şimdi çıkıyorum ama daha sonra konuşacağız."
"He gülüm he." konuşacakmış ay paşama bak.
Furkan odadan çıktığında dolabımdan giyecek olduğum kıyafetlerimi alıp banyoya gittim. Üstümde zaten gecelik vardı fakat kirlenmişti. Üzerimi değiştirip kirlileri kirli sepetine attıktan sonra banyodan çıkıp yatağıma doğru ilerledim ve her zaman olduğu gibi gözlerimi tavana diktim.
Hoparlörden kısık sesle çalan şarkıya sesimi çıkarmadan ne zaman akmaya başladığınız hatırlamadığım gözyaşlarımla eşlik ederken nakarat kısmı geldiğinde kısık bir sesle eşlik etmeye başladığım da gözlerimdeki yaşlar daha da artmıştı.
03.55
"Hadi yüreğim ha gayret"
"Hele sıkı dur hele sabret"
"Başını eğme dik tut"
"Bu bir rüyaydı farz et"Geçecekti hepsi geçip bitecekti ama unutulmayacaktı. Ne yaşarsam yaşayayım bir saniye önce o anı yaşarken bir saniye sonra hepsi bitecekti ama unutmayacaktım, unutamayacaktım kimsede unutturamayacaktı.
Şarkı bittiğinde ardından yeni şarkı başlamıştı fakat bu şarkı daha da ağlamama sebep olmuştu. Bütün sözlerine eşlik ederken ağlamama birde hıçkırık eklenmişti kimse sesimi durmasın diye yumruğumu ağzıma sokmuştum fakat nafileydi işi yaramamıştı.
01.18
"Alırım başımı, başım bir deli nehir"
"Silerim yaşımı, siler ismimi şehir"
"Kestirir saçımı, kendimi avuturum"
"Bi' gülü kurutur, kurursa unuturum"
"Bi' mektup yazarım yokluğundan da ağır"
"Bi' kedi alırım, sen de anneni çağır"
"Ellerin aklımda, sevdan kalbimde kalır"
"Hep hüsran, hep kahır, söyle artık, olsun"
"Artık ne masumuz ne yalandan yoksun"
"Bırak, olsun"
"Resimleri sen al, mevsimler zaten benim"
"Hadi, olsun"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAYBOLMUŞ RUHLAR(YARI TEXTİNG)
RandomBir insanın hayatı tek bir günde değişebilir mi? değişiyormuş. Benim hayatım tek bir günde değişti, o bir günde ailem öldürüldü, başka şehire taşınmak zorunda kaldım. Yaşadığım şehir değişti, ismim değişti, annem-babam değişti ama en önemlisi karakt...