···
Karşısındaki kaba görünümlü adam elini sertçe masaya vurduğunda kıkırdadı Jisung. Polislerin sinirlenmesi hoşuna gidiyor, hoşuna gittikçe de daha fazla sinirlendirmek ve hevesini atmak istiyordu.
"Manyak mısın oğlum sen?" Kaşlarını çatarak gence doğru ilerledi ve yakasından tutup kaldırarak oturduğu sandalyenin devrilmesini sağladı. Jisung düşen sandalyeye omzunun üstünden bakıp göz devirdi.
"Bana kafayı mı yedirteceksin? Sorduğum sorulara adam gibi cevap ver! Neden çaldın o paraları?"
Jisung başını sola eğerek yarım ağız gülümsedi. "Annem gömleğimi kırıştırmamam için dikkat etmemi söylemişti..."
Duraksayıp dilini yanağında gezdirirken konuştu. "Yani, bırak!"
Polis memuru daha fazla dayanamadan çocuğu duvara doğru ittirdi. Ayağa kalkmasına izin vermeden yumruklarını savurdu, yüzüne, karnına; vurabildiği kadar vurdu. Karşısındaki psikopat resmen dalga geçiyordu onunla.
İçeri giren güvenlikle bakıştıktan sonra bir kez daha eserini süzdü. İşi bitmiş şekilde ellerini çırptıktan sonra sorgu odasından çıktı.
Jisung ise yanındaki polise bakıp sırıtarak "Bence beni sevdi," diye mırıldandı.
···
Bir nevi kitabın tanıtımı olan bölüme hoş geldiniz!
Elimden geldiğince kaliteli yazmaya çalışacağım, umarım hoşunuza gider. Beğenmediğiniz yerleri belirtirseniz de çok memnun olurum~
Povun sahibi: @straykings143
Okuduğunuz için teşekkür ederim 💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
maniac ✓
Fanfictionher ne kadar fiziksel yaralar açsa da, onun, ruhunu besleyen sevgisine muhtaçtı. bedeni defalarca kez ölse bile ruhunu yaşatan doktoru olduğu sürece toparlanacaktı. ; minsung | cr: stray.kings143 [ig] @naragasyung
