Aile Hikayesinin Piçi Oldum!

AHPO - 29. BÖLÜM

Selam! 

Nasılsınız?

Medyadaki şarkı Deniz ve Niccolo için!

Bölüm: 2600 kelime! 

Umarım bu bölüm hoşunuza gider! 

O değilde okuma sayısı beş yüz olup oyun sadece yüz olması nasıl oluyor aga biri bana bunu anlatsın ya! 

Neysem, yorum canavarı olduğum için çok yorum istiyorum aga! 

Çoooooooook yorum istiyorum. 

Bu yazarı mutlu edin yorumlarınızla! 

Vote'a basmayı da unutmayın canlar!

İyi Okumalar!

"... Bileği, dirseği kırık, omuzunda da çıkık var." Diyen doktorlar gözlerim hızla Niccolo'ya dönmüştü, bana masum masum bakıp gülümsüyordu anasını sevdiğim.

"Ne demek kırık ya!" diye ağlan Azat'la başında duran Zait Beycim yine bezmiş bir şekilde iç çekerken, doktor konuşmasına devam ediyordu.

"Omuzunu geri takacağız biraz acı verici olacak. Bileğiniz ve dirseğinizdeki kırıklar için ameliyat gerekecek. Platin takmamız lazım." Diyen doktorla yanımda duran Niccolo'nun karnına dirseğimi geçirmeden edemedim ama adam bana mısın demiyor ki? Vücudu sağlamdı şerefsizin sabaha kadar kaç defa beni her türlü şekilde altına aldığını düşünürsek bu adam bir canavardı. Kesinlikle canavardı. Bu dayanıklığın ve gücün başka açıklaması olamazdı.

"Bugün mü ameliyata alacaksınız doktor bey?" diye soran Zait Beycim'in yorgun suratı biraz utanmamı sağlamıştı.

Merdivenlerden öyle inince daha büyük kıyamet kopmuştu zor aralarına girmiştim ki, ben girince de bu sefer Niccolo yerden kalmış Zait'cimin kaşını patlatmıştı. Bu mafyalar yemin ediyorum sadece hır gürden anlıyorlardı.

Boşuna dememişti atalarımız, insanlar konuşa konuşa hayvanlar koklaşa koklaşa.

Zorla kavgayı ayırdığımda ise yerde ağlayan Azat'tı, hastaneye götürmeye çıkmıştı ki, benim hızla elime geçeni giymem gerekmişti. Üstümde Niccolo'nun havuz şortuyla tişörtü ve ayakkabılarımdan başka bir şey yoktu. Akşam kıyafetlerimi çıkardıktan sonra kaybolmuştu kıyafetler.

"Abi ne ameliyatı Allah aşkına! Ben ameliyat falan olmam!" diyen Azat'ın gözleri Niccolo'ya dönmüştü. "Hepsi bu gavur yüzünden ya! Kırdı kolumu şerefsiz!"

Sıtıran Niccolo'yla Yakasından tutuğum gibi başını eğdim. "Gülme. Koca adamın kolunu kırdın." Dememle, Niccolo bana hüzünle bakıp.

"Abinde küçük Niccolo'yu kırdı ama." Demesiyle doktorda, Azat ile Zait'te duymuştu bu dediklerini.

"Kafanı kırmadığıma o kadar pişmanım ki." Diyen Zait'le Niccolo hemen arkama geçmişti. Bu adamlar ne yapıyordu Allah aşkına ya!

"Sevgilim abin beni öldürmekle tehdit ediyor!" derken parmağını Zait'e doğrultmuş bir çocuk gibi sallıyordu.

"Lan! Lan oğlum!" diyen Zait'le başımı iki yana sallayıp.

"Çocuk gibisin yemin ederim." Bıkmıştım bunların çocuk gibi kavgalarından.

Çenesini omuzuma yaslayan Niccolo bana inanamayarak bakıyordu.

"Senin çocuğun olabilirim istersen." Demesiyle çenesini tutuğum gibi geriye ittim. Niccolo'nun böyle davranmasını anlıyordum. Adamın tek derdi Zait Beyi kıl etmekti.