Süreyya Tanya, hayatı boyunca girmek için çabaladığı bale okuluna kabul edildiğinde on sekiz yaşındaydı. Rusya'nın soğuk topraklarına adımı bastığında küçük bir kızdı.
Hayata dair en kötü şeyleri unutmak için gittiği bu şehirde, kaderin onun için d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
David Kushner - Daylight
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, nasılsınız? Ay bir haftada nasıl özledim sizi. Bölüm çok uzun, 10.000 kelimeden daha fazla olduğu için sizden çok yorum istiyorum.
Sınır sadece yorum, 1500 yorum sınırı var. Sizi seviyorum, keyifli okumalar diliyorum ❤️
Bölüm 23: Eksik Parçalar
İlk defa bir kiliseye girdiğimde altı yaşındaydım.
Büyükannem beni bir Ortodoks Rum kilisesine götürmüştü. Sanırım Beyoğlu'ndaydı ve o dizlerinin üzerine çökerek mihrabın biraz gerisinde dua ederken, havada asılı duran çarmıhtakiİsa'yı görmek beni biraz ürpertmişti. Küçük bir figürdü ama sadece altı yaşındaydım ve yakılan bir peygamberin son halinin ölümsüzleştirilerek oraya asılmasından biraz ürkmüştüm.
Yine de kilisenin renkli camları ilgimi çekmişti ve büyükannem duasını bitirene kadar etrafımıseyretmiştim. Sonrasında birkaç kez daha kiliseye gitmiştim onunla. Fakat Tanrı ile insanın arasında bu kadar çok şeyin olması fikri kafama yatmamıştı ve biraz baskıyla gelen ısrarlara rağmen Ortodoks olmamıştım. Büyükannem biraz da olsa baskıyı her zaman severdi.
Yine de adetlerini, kutlamalarını, hangi günler yapıldıklarını biliyordum. Bu yüzden ayak uydurmakta zorluk çekmeyecektim.
Neredeyse dolu olan kilisenin önünde durduğumuzdaVictor'a baktım. "Bu biraz sıkıcı olacak," dedi elimi tuttuğunda. "Ve biraz da gürültülü."
"Kilise korosu gayet güzel Victor," dedi Galina. "Abartma."
"Kiliseye girince yanmayacağından emin misin?" diye sordu Vasili ona alayla.
"İki gündür seni dövmüyorum diye mi böylesin?" diye sordu Victor. "Dayak bağımlısı mı oldun?"
"Lütfen sabahın köründe başlamayın," dedi Sofya, Vasili'yiittirmeye başladığında. "Yürü sen de dayak manyağı! Hiç akıllanmıyorsun!" Vasili bir yandan Sofya tarafından çekiştirilirken diğer taraftan da ona laf yetiştirmeye çalışıyordu. Kilisenin kapısında gözden kaybolduklarında Victor başını iki yana sallayarak bir şeyler mırıldandı ve o da yürümeye başladı.
