Süreyya Tanya, hayatı boyunca girmek için çabaladığı bale okuluna kabul edildiğinde on sekiz yaşındaydı. Rusya'nın soğuk topraklarına adımı bastığında küçük bir kızdı.
Hayata dair en kötü şeyleri unutmak için gittiği bu şehirde, kaderin onun için d...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
PalomaFaith - Only Love Can Hurt Like This
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İşte uzun, yeni bölümümüz. Keyifli okumalar dilerim 🤍 Eğer güzel ve çook yorum yapılırsa diğer bölüm erken gelebilir. İstediğim tek boş yere yorum yapmak için geri sayım gibi şeyler yapmamanız. Bölüm 12.000 kelime. Bu yüzden 1500 yorumun adil olduğunu düşünüyorum. Lütfen içinizden geldiği gibi düşüncelerinizi benimle paylaşın. Görüşmek üzere 🩰
❄️
Bölüm 16:Yaralar ve Yaraları Saranlar
Yaşamanın birçok yolu olduğu gibi ölmenin de birçok yolu vardı.
Ölüme çok benzeyen bir gecenin ardında ayakta durmak yaşamak kadar zordu. Bütün yaralarım, bütün var oluş acılarım ile büyükannemin gözleri önünde durmak ise yaşamaktan bile daha zordu. Her zaman onun sivri köşelerine çarpmaktan kaçınarak yaşamıştım ama o ilk defa sert köşelerini benim için törpülemişti.
Yatağın kenarına oturup birkaç saniye gözlerimi yumdum, hazırlanıp çıkmam gerekiyordu. Bir an önce dansa dönmem gerekiyordu. Dans edip biraz rahatlamamam ve nefes almam gerekiyordu. Gözlerimi kırpıştırarak açtım, elimdeki külotlu çorabı giymeye koyuldum.
"Victor'a söyledin mi?" diye sorduğunda büyükannem, hala geceliklerinin içindeyken yatağımda oturuyordu. Saçları biraz dağınıktı ve gözleri solgun bakıyordu. Gecenin onun için de kolay geçmediği her halinden belliydi.
"Sence?" dedim diğer ayağımı da çoraba geçirdiğimde. "O hala yaşadığına göre..." Victor hakkında emin olduğum bir şey varsa o da öfkesiydi. Sakin bir adam olduğunu iddia ediyordu ancak onun bana geçmişte yaptıklarını duysa dünyanın öbür ucunda olmasını bile önemsemeden onu öldürmenin bir yolunu bulurdu. Bunun beni mutlu etmeyeceğinden değil tabii ama yapmasını istemiyordum. Onu öldürmek bile önemsemek anlamına gelirdi.
