කෙනුල්ගේ ඇහිපිය යන්තමට හෙලවෙනවා දකිනකොට එච්චර වෙලා රූම් එකේ පැත්තක තිබුණු පුටුවක වාඩිවෙලා කෙනුල් දිහා බලාගෙන හිටිය හර්ෂ ඇඳ ලගම පුටුවක වාඩිවෙලා ඇඳෙන් ඔලුව තියාගෙන නිදාගෙන හිටිය එතිශ්යගේ උරහිසට යන්තමට තට්ටු කරා. ඒ එක්කම බාගෙට ඇස් ඇරිය එතිශ්ය නලල රැලි කරලා හර්ෂ දිහා බලනකොට හර්ෂ ඇස්වලින් කෙනුල්ව පෙන්නුවේ එතිශ්යගේ ඇස් ඉබේම කෙනුල්ට යනකොට.
"කෙනුල්"
අපහසුවෙන් ඇස් ඇරගෙන ඉන්න කෙනුල්ගේ හිසෙන් අත තිව්ව එතිශ්ය නිදිමත පැත්තක දාලා කෙනුල්ගේ මූණට එබෙනකොට යන්තමට එතිශ්ය දිහා බැලුව කෙනුල් දෙතුන්පාරක් ඇහිපිය ගහලා අමාරුවෙන් මුහුණට හිනාවක් ගත්තේ තමන්ට ප්‍රශ්නයක් නෑ කියලා එතිශ්යට කියන්න වගේ.
"මම ඩොක්ට ට කියලා එන්නම්"
කෙනුල්ගේ හිනාව සතේකට ගනන් ගන්නෙ නැතුව ඇද ලගින් ඈත් වුන එතිශ්ය දොර ඇරගෙන රූම් එකෙන් එලියට යනකොට කෙනුල් කලබලෙන් නැගිටින්න හැදුවත් ඔලුවෙන් දැනුන වේදනාවට ආයෙම ඔලුව කොට්ටෙට බර කරගත්තේ ඇහෙන නෑහෙන ගැනට සාප කරන ගමන්.
"කෙනුල්"
ඒ එක්කම රූම් එකේ දොර ඇරගෙන ආව විහඟ, සඳරු, ගයනුක, දේශාන්, අසාර් සෙට් එකම කෙනුල්ගේ ඇඳ වටේ වට වෙනකොට අමාරුවෙන් වුනත් කෙනුල් දත් පෙන්නලාම හිනාවෙනකොට ඒ දිහා බලාගෙන හිටිය හර්ෂ දවසේ පලවෙනි වතාවට තමන්ගේ කම්මුල් වලගැහෙන විදිහට හිනාවුනා.
"එතිශ් මොකද අර මිනිහෙක් මරන්න වගේ ගියේ?"
කෙනුල් හොදින් කියලා තේරුම් ගත්ත ගයනුක හර්ෂගෙන් අහනකොට කෙනුල්ත් යන්තමට ඔලුව හරවලා හර්ෂ දිහා බැලුවේ හර්ෂගේ මූණෙ තිබුණු හිනාව නැතිවෙලා යනකොට.
"උඹ හිතන්න එපා. දන්නවනේ මිනිහාගේ කේන්තිය."
හර්ෂ කෙනුල් දිහා බලලා කියනකොට මුකුත්ම නොකිව්ව කෙනුල් ඇස්පියාගන්න හැදුවත් ඒ එක්කම ඩොක්ට දියෝන් රූම් එක ඇතුලට ආවේ හැමෝටම රූම් එකෙන් එලියට යන්න කියන ගමන්.
YOU ARE READING
36 Letters
General Fiction"තමුසෙට කතා කරන විදිහ කවුරුත් උගන්වලා නෑ වගේ." හොස්පිටල් එකක් ඇතුලෙ අහම්බෙන් දැක්ක මනුස්සයෙක්ව දවස් ගානක් ඇතුලත ප්‍රතිවිරුද්ධ වොලිබෝල් ටීම් එකේ දකිනකොට එතිශ්ය වර්ණකුලට ඒ මනුස්සයාව මතක තියේවිද? "තමුසේ ඔය හන්ගගත්ත එකාගෙන් අහපන්! අවුරුදු හතකට කලිනුත්...
