ලාවට තොල් අතර ඇදුනු හිනාව මකාගන්න එතිශ්යට තත්පරයක්වත් යන්නෙ නැතුව ඇති. යන්තමට හමාගෙන ගිය හුලග එක්ක කෝට් එක ලග තිබුණු නමක් නොදන්න ගහක පුංචි දම්පාට මල් බිම වැටෙන විදිහ එතිශ්ය බලාගෙන හිටියෙ අමුතුම සන්සුන්කමක් එක්ක. ඉතින් ඒ 'කලු කුමාරයා' කියන වචනෙ වෙන කෙනෙක්ගෙන් ඇහෙනකොට හිතට දැනෙන්නෙ වෙනස්ම හැඟීමක්. ඒ එතිශ්යගෙ ඇස්වල කලු කුමාරයා නිසා කියලා නොපිලිගන්න කොල්ලා වුනත් දැන් පරක්කු වැඩියි. සමහරවිට ඒ හේතුව නිසාම එතිශ්ය ගොඩක් දේවල් තීරණය කරලා ඉවරයි.
"දිගන හරියෙ අලුත් ෆලවර් ශොප් එකක් ඕපන් කරලා. රෑට ගෙදර පාටි එකක්. තාත්තා කෝල් කරා එන්න කියලා."
එතිශ්ය කිව්වේ නොදැනෙන ගානට වැටෙන දම්පාට මල් දිහා බලාගෙන වුනත් කෙනුල්ගෙ නලල රැලි වුනේ හිතාගන්න බැරි තරම් ඉක්මනට. එතිශ්ය ගෙදර ගියේ කවදද ඒ දවස්වලින් වැඩි දවසක් ආවෙ කොහොමද කියන්න කෙනුල් තරම් දන්න කෙනෙක් නැතුව ඇති. ඉතින් කෙනුල්ගෙ වෙනස තේරුණු දෙහාරත් එයාට අදාලම නැති කතාවට සම්පූර්ණ අවධානය දුන්නෙ ඒකයි.
"ඒ කියන්නෙ උඹ දැන් බයික් එකේ කුණ්ඩසාලෙ යනවා!? අදම එනවා නේ? උඹ කොහොමත් නවතින්නෙ නෑ කියලා දන්නවා. බයික් එකේ කී එක දීපන්. උඹ යන්නෙ මාත් එක්ක! එච්චරයි!"
"පිස්සුද උඹට?? මේ මේ.. විකාර කරන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා තමුසෙ. දෙහාරටත් අමාරුයි. අර හර්ෂයා විතරයි ඉන්නේ මොකක් හරි කරගන්න. ඌ තනියම මොනා කරන්නද උඹ පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ වුන ගමන් දේශානයා මැච් එක පැත්තක තියලා මෙතන ඩීජේ එකක් දායි. මෙන්න මෙහෙටවෙලා ඉදපන්!"
එතිශ්ය හිනාවෙන ගමන් කියාගෙන ගියත් ඒ හිනාව කොච්චර බොරු හිනාවක්ද කියන්න කෙනුල්ට විතරක් නෙවෙයි දෙහාරට පවා තේරෙනවා. අනිත් අතට එතිශ්ය කෙනුල් එක්ක නම් යන්නෙ නැහැ කියලා දෙහාර කෙනුල් දෙන්නාටම සීයට දාහක් විශ්වාසයි. හැබැයි ඒකට හේතු කලින් කිව්ව දේවල් නම් නෙවෙයි කියන්න තේරෙනවා වුනත් දෙහාරට නම් ඒ ගැන කිසිම අදහසක් නැහැ. ඒත් කෙනුල්ගෙ පැත්තෙන් කතාව වෙනස්.
"උඹට යන්නෙ නැතුව ඉන්න පුලුවන්නෙ"
කෙනුල් කිව්වෙ තරහා පිටට නොපෙනෙන විදිහට අතමිටමොලවගෙන. දෙහාර මෙතන නොහිටින්න එතිශ්ය කෙනුල්ගෙන් හොද පාරවල් දෙක තුනක් කාලා.
YOU ARE READING
36 Letters
General Fiction"තමුසෙට කතා කරන විදිහ කවුරුත් උගන්වලා නෑ වගේ." හොස්පිටල් එකක් ඇතුලෙ අහම්බෙන් දැක්ක මනුස්සයෙක්ව දවස් ගානක් ඇතුලත ප්‍රතිවිරුද්ධ වොලිබෝල් ටීම් එකේ දකිනකොට එතිශ්ය වර්ණකුලට ඒ මනුස්සයාව මතක තියේවිද? "තමුසේ ඔය හන්ගගත්ත එකාගෙන් අහපන්! අවුරුදු හතකට කලිනුත්...
