තත්පර දෙක තුනක්ම එහෙමම හිටිය එතිශ්ය හිමින් අඩියක් ඉස්සරහට තිව්වත් හරි බෝ ගහ පිටිපස්සෙ ඉදන් දුවගෙන ආව කවුරුම හරි කොල්ලාගෙ ඇගේ වැදිලා බිම ඇදගෙන වැටුනෙ එතිශ්යගෙ ඇගේ හයියකට වඩා වැටුන කෙනාගෙ කකුල් පණ නැති කමට කිව්වොත් හරි. බෝ ගහ දිහා හැරි හැරී බලන ගමන් දුවගෙන ආව නිසාම ඒ කෙනා එතන එතිශ්ය හිටගෙන ඉන්නවා දැක්කා වෙන්න බෑ. ඇරත් එතිශ්යගෙ ෆෝන් එකේ එලිය ඇරෙන්න ඒ හරියම වගේ අඳුරුයි.
එතිශ්ය තත්පරයක පරක්කුවට වැටුණු කෙනා දිහා බැලුවත් ෆෝන් ටෝච් එකේ එලියට පින් සිද්ධ වෙන්න කොල්ලාට අඩියක් පිටිපස්සට තියවුනා.
කෙල්ලෙක්. බයෙන් ගැහි ගැහී එතිශ්ය දිහා ඇස් ලොකු කරගෙන බලාගෙන හිටියෙ කෙල්ලෙක්! මූණට වැටුණු කොණ්ඩෙයි අඩලාමද මන්දා හේදුනු මේක් අප් එකයි එක්ක මෝහිනීව බබා නැතුව මීට් වුනා වගේ වුනත් ඒ හිටියෙ එතිශ්ය හොදට.....ම දන්න කෙල්ලෙක්!
"අකීශා!!??"
එතිශ්ය කියන පරක්කුවට කෙල්ලත් එතිශ්යව අදුනගෙන ඉවරයි.
"එ..එති.ශ්"
කෙල්ල තාමත් වෙව්ලනවා. වෙන එක්ක තියා එතිශ්ය ඉන්නවා කියලාවත් කෙල්ල බෝ ගහ පැත්ත බලන එක නවත්තලා නෑ. අනිත් අතට එතිශ්යත් තමන්ට කෝල් කරේ අකීශා කියලා තේරුම් අරගෙන ඉවරයි. කොල්ලාට හරි ප්‍රශ්නෙ ඒ බෙලෙක් කටහඬ අමතකව වුනේ කොහොමද කියලා.
"නැගිටපන් මෙතනින් යන්න!"
එක දනක් නවලා පහත් වුනු එතිශ්ය ටිකක් හයියෙන් කිව්වෙ අකීශාගෙ අවධානෙ තමන් පැත්තට ගන්න කිව්වොත් හරි. කොහොමත් කෙල්ල ඉන්නෙ වුනේ මොකක්ද කියන්න පුලුවන් මානසිකත්වයක නෙවෙයි කියන්න එතිශ්යටත් තේරෙනවා.
එතිශ්යට වාරු වෙලා නැගිට්ට අකීශා එතිශ්යගෙ ටී ෂර්ට් එක තදින් අල්ලගත්තෙ එයාව මෙතනින් අරගෙන යන්න කියලා නොකියා කියන ගමන්. දැන් දෙහාර ගැන ඇහුවත් කෙල්ල උත්තර දෙයිද සැකයි එතිශ්යට. ඒ තරමට තමන්ට වාරුවෙලා ඉන්න කෙල්ල ගැහෙනවා එතිශ්යට දැනෙනවා.
"තෝ බැ@#&*"
එකපාරටම බෝ ගහ පැත්තෙන් ඇහුනු කුනුහරුප මාලාවට අකීශා ගැස්සෙනවත් තමන්ගෙ ටී ෂර්ට් එකට ගුලිවෙනවත් එතිශ්යට දැනුනෙ එකම වෙලාවක.
ESTÁS LEYENDO
36 Letters
Ficción General"තමුසෙට කතා කරන විදිහ කවුරුත් උගන්වලා නෑ වගේ." හොස්පිටල් එකක් ඇතුලෙ අහම්බෙන් දැක්ක මනුස්සයෙක්ව දවස් ගානක් ඇතුලත ප්‍රතිවිරුද්ධ වොලිබෝල් ටීම් එකේ දකිනකොට එතිශ්ය වර්ණකුලට ඒ මනුස්සයාව මතක තියේවිද? "තමුසේ ඔය හන්ගගත්ත එකාගෙන් අහපන්! අවුරුදු හතකට කලිනුත්...
