ගෙවුනු විනාඩි ගානෙ තිබුණු නිශ්ශබ්දතාවය එතිශ්ය ජීවිතේට විදලා නැති විදිහේ නිශ්ශබ්දතාවයක්. හැරිලා බැලුවේ නැති වුනාට දෙහාරගෙ කලු ඇස් වැටිලා තියෙන්නෙ තමන් දිහාවට කියන්න මේ විනාඩි ගානෙම එතිශ්යට තේරිලා තිබුණෙ. ඒත් ඉතින් කතා කරන්න ඕනි මොනාද කියලා හරියට හිතාගන්න බැරුව මේ ඉන්නෙ කියලා දන්නෙත් එතිශ්යම විතරයි.
අනික ඉතින් සුහද සාකච්ඡාවක් කියලා හිතුවට ලග ඉන්න මනුස්සයා එක්ක සුහද සාකච්ඡා කියන්නෙ හීන කියන්නත් එතිශ්ය දන්නවා. එයාලා හම්බවුන එකම අවස්ථාවක්වත් සුහදව පටන්ගෙන සුහදව අවසන් වුන ඒවා නෙවෙයිනේ.
දෙහාරත් එක්ක තරහක් තිබුණට මොකද මේ ඉස්සරහෙන් වාඩිවෙලා ඉන්න මනුස්සයා යාලුවෙක් තබා අඩුම තරහාකාරයෙක්වත් නොවන පොඩි එකෙක් කියලා මතක් වෙනකොට එතිශ්යගෙ මූණ බලාගෙන ඉද්දි වෙනස් වුනා.
'මං මොකටද මූට සෙකන්ඩ් වෙන්නෙ'
එතිශ්යගෙ හිත කියනවා කියනවා වගේ ඇහෙනකොට ටේබල් එක උඩ තියාගෙන හිටිය අතමිටමොලවගත්ත කොල්ලා දෙහාර දිහා බැලුවා. ඒත් ඒ වෙනකොට දෙහාරගේ ඇස් තිබුණෙ නම් එතිශ්ය අනිත් අතින් තද කරගෙන ඉන්න දණහිස ලග. දණහිස දිහාම තත්පර දෙක තුනක් බලාගෙන හිටිය දෙහාර ඔලුව උස්සලා එතිශ්ය දිහා බැලුවේ නලලත් රැලි කරගෙන.
"දණහිස මොකද?"
දෙහාර කෙලින්ම එතිශ්ය දිහා බලාගෙන අහනකොට තමයි දැන් ටික වෙලාවක ඉදලා දණහිස ගැන අමතකවෙලා හිටිය කොල්ලාටත් ඒක මතක්වුනේ. එතිශ්යට දැන් තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ ඇයි දණහිස මතක්වෙනකොට වැඩිපුර රිදෙන්නෙ කියන එක.
"ඒක ශේප්"
"ඔහොම ප්ලේ කරන්න පුලුවන්ද?"
දෙහාරට කියන්න සුද්ධ සිංහල එතිශ්යට මතක් නොවුනා නෙවෙයි. තමන්ට අදාලම නැති දෙයක් කරන්න ගිහින් දණහිස ඉන්ජර්ඩ් කරගත්තෙත් එතිශ්යම වෙනකොට තොල් එකට තද කරගත්ත එතිශ්ය දෙහාර දිහා බැලුවේ ඇහිබැමකුත් උස්සලා.
"තමුසෙටත් ඇහෙන්න නේ වෙනෝද් මල්ලි විස්තරේ කිව්වේ? කෝච් කියනකන් මට ආයෙ ප්ලේ කරන්න බෑ. අනික තමුසෙට මම ප්ලේ කරන නැති ඒකෙන් ඇති වැඩකුත් නෑ."
YOU ARE READING
36 Letters
General Fiction"තමුසෙට කතා කරන විදිහ කවුරුත් උගන්වලා නෑ වගේ." හොස්පිටල් එකක් ඇතුලෙ අහම්බෙන් දැක්ක මනුස්සයෙක්ව දවස් ගානක් ඇතුලත ප්‍රතිවිරුද්ධ වොලිබෝල් ටීම් එකේ දකිනකොට එතිශ්ය වර්ණකුලට ඒ මනුස්සයාව මතක තියේවිද? "තමුසේ ඔය හන්ගගත්ත එකාගෙන් අහපන්! අවුරුදු හතකට කලිනුත්...
