ඕහ්.. සොරි!"
උපරිම තප්පර දෙක තුනක් කෙනුල් ග්ලාස් ඩෝ එක ලග හිටගෙන ඉන්න ඇති. තවත් තප්පරයක්වත් පරක්කු නොවී කෙනුල් ආව වේගෙට වඩා දෙගුණයක් වේගෙන් හැරිලා restaurant එක ඇතුලට දිව්වා. කෙනුල් හැරුනු තප්පරේම දෙහාරත් තල්ලු වෙලා ගිහින් බැල්කනි වැටේ වැදෙනකොට කොල්ලා තොල් එකට තද කරගත්තෙ ඉන ලගින් දැනුන වේදනාවට. තව ටිකක් වේගෙන් තල්ලු වුනා නම් බලන්න දෙයක් නැහැ දෙහාර බැල්කනි වැටෙන් පහල.
ඉතින් එතිශ්ය ඒ වෙනකොටත් ඇතුලට දුවලා ඉවරයි. කෙනුල් වේගෙ අඩු කරලා අනිත් අය හිටිය තැනට යන්න හැදුවත් දුවගෙන ආව එතිශ්ය කෙනුල්ගෙ අතින් ඇදගෙන යන්න ගත්තෙ පූල් ඒරියා එක පැත්තට. ඒ පැත්තට වෙන්න සීතලත් වැඩි නිසා ද මන්දා කිසිම කෙනෙක් නැහැ.
"උඹ හිතන දෙයක් එතන වුනේ නෑ"
එතිශ්ය ඉක්මනට කියාගෙන ගියේ දිව්ව මහන්සියට හුස්ම අල්ලන්නවත් මහන්සි වෙන්නෙ නැතුව. කෙනුල්ගෙ අත අතහරින්නවත් එතිශ්යට සිහියක් නැහැ. කොල්ලාගෙ කලබල වුන ඇස් කෙනුල්ගෙ හිස් මූණ පුරා ගියේ මොකක්ම හරි දෙයක් බලාපොරොත්තුවෙන්.
"කෙනුල්.. අහපන් හරිද? දෙහාරට මම මුකුත්ම කිව්වෙ නෑ. ඒත් බන්.. ආහ්.. කෙනුල් මට උඹට මෙහෙම කරන්න ඕනි නෑ!!!"
එතිශ්ය කොච්චර හයියෙන් කෑ ගැහුවත් ඊලඟ මොහොතෙ පූල් ඒරියා එකම නිශ්ශබ්දවෙලා ගියේ කෙනුල්ගෙන් අතමිටමොලවලා එතිශ්යගෙ මූණටම වැදුනු පාරත් එක්ක. එහෙමම පහතට හැරවුනු මූණෙ පැලුනු තොල් කොන පිට අල්ලෙන් පිහදැම්ම එතිශ්ය කෙලින්වෙලා කෙනුල් දිහා බැලුවෙ උගුර හිරවෙන ගතියක් දැනෙද්දි.
"උඹ හිතුවෙ එහෙමද? උඹ මං ගැන එහෙමද හිතුවෙ එතිශ්!!??"
"කෙනුල්"
"ඔව් කෙනුල් තමයි! තමුසෙ හිතුවෙ මම තමුසෙ වෙනුවෙන් එහෙමවත් දෙයක් කරන්න බැරි එකෙක් කියලද! කියපන්.. එහෙමද!? ගවේශ්!!"
"ඉතින් උඹ හිතනවාද මට පුලුවන් කියලා?"
කෙනුල් කෑ ගහනකොට එතිශ්ය මිමිණුවේ හිමින් ඒත් කෙනුල්ට ඇහෙන තරමට. කෙනුල් කටවහගෙන ඇහිබැමක් ඉස්සුවේ පැහැදිලි කරන්න කියලා නොකියා කියන ගමන්.
YOU ARE READING
36 Letters
General Fiction"තමුසෙට කතා කරන විදිහ කවුරුත් උගන්වලා නෑ වගේ." හොස්පිටල් එකක් ඇතුලෙ අහම්බෙන් දැක්ක මනුස්සයෙක්ව දවස් ගානක් ඇතුලත ප්‍රතිවිරුද්ධ වොලිබෝල් ටීම් එකේ දකිනකොට එතිශ්ය වර්ණකුලට ඒ මනුස්සයාව මතක තියේවිද? "තමුසේ ඔය හන්ගගත්ත එකාගෙන් අහපන්! අවුරුදු හතකට කලිනුත්...
