YANMIŞ İÇİNDEN | Texting

FİNAL

Beş yıl sonra

"Hadi Alparslan!" diyerek seslendim ona. Önüme bıraktığım valizlere bir bakış attım.

"Geliyorum bebeğim!" diye seslendi o da.

Tüm stresten uzak bir tatile çıkıyorduk.

Liseyi bitirmemin üzerinden 5 yıl geçmişti. Üniversiteyi kazanmış ve bitirmiştim, ardından da Alparslan ile evlenmiştik.

Parmağımdaki yüzüğe baktım. Ciddi ciddi evlenmiştik. Hatta 3 ayı geride bırakmıştık bile.

Sonunda yanıma geldiğinde elindeki valizleri bıraktı yanıma.

Kapıları kilitlediğini söyledi bana. Ardından birlikte valizleri bagaja koyduk ve arabaya bindik.

O gaza basarken ben de radyoya uzanmıştım. Güzel bir şarkı gelene kadar çevirdim küçük düğmeyi. Sonunda istediğimi bulduğumda ise durdum.

"Küçücük yüreğimde ben," dedi şarkı. "Sana ne aşklar büyüttüm. Kimseye görünmeden ağlarken sana hiç gücenmedim, bir kere ah etmedim, bir mutlu son borçlusun."

Uzanıp elimi aldı eline. Kenetlenen parmaklarımıza baktım.

Eldiven takmıyordum artık. Sonunda yenmiştim hastalığımı.

Bunu başarmamda Alparslan'ın payı oldukça büyüktü.

Birlikte doktora gitmemize, geçirdiğim krizlere hiçbir şey dememiş ve hepsinde yanımda olmuştu.

Onu çok seviyordum.

Başımı ona çevirdim. "Alparslan," dedim. "Seni çok seviyorum, bunu sakın unutma olur mu?"

"Unutmam sevgilim," dedi. "Sen de benim sana deli gibi aşık olduğumu unutma."

"Unutmam," dedim gülümseyerek.

Elimin üstüne bir öpücük bıraktı.

Alparslan üniversiteden mezun olduğum gün elinde bir kutu ile gelmişti yanıma.

Önümde diz çöküp evlilik teklifi ettiğinde oldukça şaşırmıştım. Hızlıca kabul edip boynuna atladığımda sıkıca sarılmıştık birbirimize.

İki ay içinde isteme, nişan ve nikah gerçekleşmişti.

İsteme çok komikti, beni Ferdi Bey'den istemişlerdi. Başka herhangi bir büyüğüm yoktu çünkü.

Ferdi Bey tam bir baba gibi davranarak oldukça naz yapmış ama sonunda bir mahsur görmemişti.

"İstemeyi hatırlıyor musun?" dedim ona da hatırlatarak.

"Hıhım," dedi. "Kıçımdan kan almıştı Ferdi Abi. Soğuk soğuk ter dökmüştüm karşısında, hiç umrunda olmamıştı."

Kahkaha attım. "Çok zevkliydi kıvranmanı izlemek." dedim.

"Alparslan?" dedim sonra başka bir konuya geçerek.

"Söyle bebeğim." dedi.

"Hiç pes edecek gibi olmadın mı?" dedim. "Ben oldum mesela, pes de edecektim ama sen yanımda olduğun için edemedim. Sen hiç bıkmadın mı?"

"Bıkmadım," dedi güven veren sesiyle. "Sevdiğim kadını her şeyiyle kabul etmişken nasıl bıkarım?" Başı bana döndü anlık. "Her düşüşünde yanında olmama izin verdiğin için teşekkür etmeliyim hatta sana."

Gözlerim doldu. "Çok güzel seviyorsun," dedim. Uzanıp avucumu kapattım yanağına. Avucuma bir öpücük bıraktı. "Seni hakedecek ne yaptım hiç bilmiyorum."

"Asıl ben ne yaptım da seni sevmeye layık görüldüm?" dedi.

İşte yine aşık olmuştum ona.

Bir çift sözü beni ona yine, yeni ve yeniden aşık etmeye yetiyordu.

İyi ki vardı o. İyi ki benimleydi.

***

bitti.

ben çok sevdim bu hikayeyi, umarım siz de sevmişsinizdir

final aklımdaydı başlarken aslında ve şimdi de yazıya döktüm işte

neyse, ben çok konuşmadan gideyim, hepinize çok çok çok sevgiler

ve, son defa: YANMIŞ İÇİNDENNN