Büyücü B×B

Bölüm 13,kolye

İyi okumalaaaar💕

🧙🧙🧙🧙

Yağız etrafta kimse  yokken bana karşı daha bir şeydi sanki.
Şey..
Tam olarak buna uygun kelime benim dağarcığımda yoktu..

".. İşte kanka bu Salmoranlar biraz mal olduklarından ellerindeki gençleri de kaçırıyorlar hatta bazıları bizim kabileye gelmek istediler ama biz yok dedik.
Ya ajanlarsa değil mi ama.."

Arkadan gelen ve ne zaman 'kankası' olduğumu bilmediğim Eren'in sesi beynimde bir anlam kazandığında, anlattıkları ilgimi çektiği için yüzüne dalarak düşündüğüm şeylerden sıyrıldım.

" Yani biraz riskli. " dedim sanki  başından beri dinliyormuş gibi.
Kafasını hızlıca sallayıp dediklerimi geçiştirdi.

"..Bunalar bir yobazlaştı bir yobazlaştı var ya, psikolojileri bozuk bunların..
Kontrolsüz üreyip kendilerini çoğaltmaya çalıştıkları halde, bizden çok daha az sayıdalar.
Kaçan, eden derken genç nüfusları da sabit kalmıyor.
Bizimkilerin onlardan fazla olduğunu duysalar hele var ya, insan kuluçkası kurarlar heralde manyaklar.
Bir de bizimle yarışıyorlar, siz kimsiniz ulan.. "

Söyledikleriyle beraber kendini kaptırıdığında, yükselen sesi ve el hareketleri kafamı Yağız'dan biraz olsun uzaklaştırıyordu. Dedikodu yapar gibi konuşması baya eğlenceliydi.

" Sizden ne haberleri var ki zaten.. "dedim gaza getirerek.

" Heh bir de o var yani. Onların gördükleri dünyalı insanların gördükleriyle aynı şeyler.
Ama sabit ve düzenli görünen hayatımıza bile özeniyorlar işte.

Şimdi de Yöneticimizi kıskanıyorlar. Geçen gün gözcülerden haber geldi.
Bunlar yıllardır başlarında kral gibi duran, yerini kimseye vermeyen yobaz moruğu def etmişler, nasıl olmuşsa..
Yerine de tüm kabilenin ortak kararıyla genç bir adam getirmişler. Kim olduğunu henüz bilmiyoruz..

Bizden azıcık gördükleriyle bile medeniyete eriyorlar işte.
Demokrasiyi keşfettirdik. Ehehehe.. "

Sondaki sempatik gülüşüyle kıkırdadım.
Monalanlılar kontrolü elinde tutmayı seviyorlardı sanırım gözcüler dikmeler falan...

Eren'in eli boynuma değdiğinde istemsizce geriledim.
kolyeye uzandığın farkedince tekrar eline yanaşarak sessiz bir onay vermiş oldum.
Tişörtümün altında kalan kolyenin ucunu bana çok fazla temas etmeden dışına çıkardı ve bıraktı.

" Yağız abi ile aile olmuşsunuz. "
Muzipçe gülümseyip yavaş yavaş kızaran yüzümün keyfini çıkardı.

" Aynısı sende de var, sanki." deyip hemen üste çıktım.

Anında gözleri parladı ve kendi boynundaki kolyeyi gözler önünde serdi.

"Yalnız kanka yöneticinin kendi asıl ailesi hariç herkesin kolyesi benim gibi. Sendeki kolye bir tek Sepna teyzemde, Yağız abide vee.."
Sözlerinin devamını getirmeden kaşlarını yukarı indirip kaldırarak garip mimikler yaptı.

Gözlerim onun kolyesinde gezindi bir süre.
Gümüş rengi  zincirin ucu, bendeki kolyede olduğu gibi yontulmuş kırmızı bir taşla süslenmişti ve kolye sadece bundan ibaretti.
Bende olan mavi taş onda yoktu.

"Muhtemelen eşine verecekti bu kolyeyi. Bir de altın rengi yaani..Düğünde takılan takılar gibi.. " dedi benimle uğraşmak istercesine.
Onlar da mı düğün yapıp takı takıyordu ki?

" Altın rengi sana neyi çağrıştırıyor bilmem ama benim bir sürü takılarım var böyle.
Hem, sadece kısa bir süreliğine takıyorum bunu, enerjim sönüp kendi hayatıma dönene kadar..
Sağolsun Yağız BEY iyilik yaptı işte.. "

"hı hı"
Başını gıcık bir şekilde sallayıp geçiştirdi.

" Bu mavi taş ne ?" diyerek konuyu farklı bir yere çekmeye çalıştım.

" Bizim gezegende çok çok çoook nadir bulunan değerli bir taş. Şuan dünya üzerinde sadece sizde olabilir hatta. Dünyada uyanıldığında insanların çevresindeki eşyalar da onlarla beraber gelmiş heralde. Ben de çözemedim tam taşlar nasıl gelmiş.. "

".. Kırmızı olan da çoğu eşyalarımızda yontarak kullandığımız yine bizim gezegene özgü bir taş. Tabi o da değerli bizim için, mavi olana oranla daha fazla olsa da yıllar önce dünyaya gelenlerle sınırlı.
Ölenlerin kolyesi özenle saklanır o yüzden. "

" Hmm anladım.. " dedim başımı sallayarak.
" isimleri ne peki? "

Eren saatlerdir oturduğumuz yatakta dikleşti.
Sırtımızı yasladığımız yatak başlığına, yandaki yastıklardan birini koyarak tekrar yaslanırken
" Ya Antin kuntin isimler aklında kalmaz zaten boşver " dedi.

"Ulan sizin dilinizde değil mi isimleri? "

Kafasını kaşıyıp şapşalca sırıttı.

" Ya unutuyorum işte, her gün taşlarla alakalı konuşmuyoruz heralde. Ayrıca ben de senin gibi bu devrin çocuğuyum ve şu zamana kadar Türkçe başta olmak üzere hep dünya dilleri konuştum - abin İngilizce ve Fransızca da biliyor yani ayık ol. -
Birlikteyken Samona dili konuşmuyoruz.. " dedi sitem ederek.

" Tamam tamam " deyip suyuna gittim.

Kafasını kısaca omzuma değdirip kaldırdı.
" Ben açım ya Rubiş'e yazayım da yemek hazırlasın "

Rubiş?

Sorgulayan bakışlarımı gördüğünde kocaman bir kahkaha atıp yana devrildi.
Abartmaya bayılıyordu sanırım.
" Bizim robotların adı Rubiş. Ben koydum isimlerini, tabi sen bilmiyorsun" dedi kahkahalarının arasından.
Nefes nefese kalmıştı hıyar.
Sahi kaç yaşındaydı bu adam?

" Sen kaç yaşındasın?" dedim durduk yere.

Sorumla beraber yetişkin olduğunun farkına varmış gibi ciddileşti ve boğazını temizledi.

" yrmedi"
Yutarak konuştuğu için bir şey anlamadım

"efendim" dedim kulağımı ona yaklaştırarak.

" yirmi yedi" der demez ayağa kalkıp koşarak odayı terk etti.

Koca bir kahkaha patlattım.
Tüm evin ve Eren'in duyabileceği bir şekilde..

Bir de koşarak kaçıyordu manyak..

🧙🧙🧙🧙

Elimdeki bölümleri düzenleyip, bitene kadar her hafta bir bölüm atacağım

Şimdilik daha fazla bölüm yazamıyorum birkaç işim var.

Hangi günler gelir bilmiyorum ama bu bölümü çarşamba yayınlıyorum gelecek hafta da çarşamba yayınlarım gününü unutmazsam 😂😂

Bir sonraki bölüm çok az yakınlaşma var  😜
Ama biraz dengesizler açıkçası ben de yazarken yoruluyorum. Psikolojim pert heralde, Yağız bir sıcak bir soğuk.
Komşuyken hele daha bir cürretkardı.
Ama sebebi vaaaar.
Neyse hatam varsa affola.
Gününüz güzel geçsin 💕