Büyücü B×B

Bölüm 29, Emir

İyi okumalaar💕

🧙🧙🧙🧙

"Cihan, sormayayım dedim ama ruh gibisin abi. Üzülüyorum oğlum seni böyle görünce, ne oldu anlat hadi."

Emir omzuna yasladığım başımı okşarken üzgün üzgün beni izliyordu.

Sabah evine geldiğimde kapıyı sabah namazından sonra uyumayan annesi açmış ve halimi görünce elimden bavulu alıp endişeli bakışlarla Emir'in odasına götürmüştü.
Sonrasında da beni banyoya sokup gitmişti.
Elimi yüzümü yıkayıp çıktığımda elinde su ile salonda  bekliyordu beni. 
Hiçbir şey sormadı.
Yorgun adımlarla yanına gidip oturduğumda suyu uzatıp eliyle saçlarımı geriye doğru taramış ve dudaklarını kıpırdatarak dua okumuştu sadece.
Şefkatli dokunuşları tekrar ağlamak istememe neden olmuştu ama kendimi tutmuştum.

Sonrasında da yorgun halimi görüp odaya göndermişti zaten.

Emir uyuyordu girdiğimde.
Ben de hemen tozlanmış kıyafetlerimi çıkarıp Emir'in dolabından pijama giymiş ve yanına kıvrılıvermiştim.

Benim varlığımı farkettiğinde uykulu gözlerini açıp bakmış, ve kaşlarını çatarak ne olduğunu sormuştu.

Susmuştum.
Anlatabileceğim bir şey değildi.
O da üstelememiş kollarıyla sarıp sarmalamıştı.

Ama ikimiz de uyuyamamış ve başım omzunda sessiz sessiz oturmuştuk.

Arkadan ezan sesi gelirken öğlene kadar bu şekilde durduğumuz için boynum ağrımıştı.
Kafamı omzundan çekip dik bir pozisyona geçtim ve sırtımı yatak başlığına dayadım.

"Anlatabileceğim bir şey değil, Emir. Sadece benimle alakalı olsa anlatırdım biliyorsun. " dedim kısılan sesimle.

Yağız neyse de Monalanlıların sırlarını açık etmek yakışmazdı bana. Yağız'ı da bundan bağımsız anlatamazdım.
Araya yalan karıştırmam gerekti ve Emir'e yalan söylemek istemiyordum.

Sıkıntıyla iç çekip benim gibi yatak başlığına dayadı sırtını.

"Tamam. Anlatabileceğin zaman anlatırsın heralde..
Bavulunu boşaltalım gel. Ya da kahvaltı yapalım öyle boşaltalım. Dolabımdaki boş yer duruyor öyle."

Kafamı sallayıp onayladım onu.
Atanmadan önce onlarda kaldığım süreçte Kıyafetlerim onun dolabındaydı. Şimdi de sözsüz bir şekilde onlarda kalacağımı bu şekilde belli ediyordu bana.

İtiraz etmeyecektim tabiki. Halihazırda yalnız kalmamak için gelmiştim buraya..
Emir bende kalsa da olurdu aslında ama hem evim onun iş yerine çok uzaktı hem de ailem olan bu insanların şefkatini, beni çocuğu, kardeşi gibi görmelerini özlemiştim.

Duygusal durumum ve özel hayatım dışında bir sorun daha vardı ki, ücretli izindeydim.
İzin günlerim kısıtlıydı normalde ama Yağız ne yaptıysa aylarca izin almıştı. Hiçbir şey yapmadan para kazanmak beni utandırıyordu. Bir an önce mentalimi düzeltip işe dönsem iyi olurdu yani.

Oturduğumuz yataktan kalkıp Emir'in moralimi düzeltmek için yaptığı şebekliklerle (tuvalette bile rahat bırakmamıştı) el, yüz yıkama, diş fırçalama işlerini halledip kurulu olan sofraya oturduk.

Emir'in annesi Gülsüm Teyze evde değildi. Sanıyorum ki kızını da alıp dışarı çıkmıştı.
Muhtemelen Emir ile beni rahat rahat dertleşmemiz ve takılmamız için yalnız bırakmak istemişti.

Pek iştahım olmasa da halsiz düşmemek için olabildiğince her şeyden yemeye çalıştım.
Kendimi paralamaya ve sağlığımdan olmaya gerek yoktu.