Stay with me?

Chapter 23:

Kahit anong pilit 'kong matulog ay wala parin epekto. Kahit na magbilang ako ng kambing, kahit na pagod na pagod ako sa lahat ng ginagawa 'ko, kahit na banggitin 'ko nga ata ang anatomy ng isang tao ay wala pading antok na dumadalaw sa akin. Tumingin ako sa orasan at nakitang 12 AM na pala.

Should I greet her first?

No. Manigas siya.

I opened my instagram and watched some stories. My heart felt like it was smashed into millions of pieces when I saw one of her co-dancer's story which is posted 5 minutes ago, na may babaeng naka kandong kay Bada. Wala akong ibang maisip kundi bakit na naman 'to nagawa ni Bada sa akin. I took a screenshot of the story and just kept it to myself hanggang sa si Bada na ang magpaliwanag sa akin.

Kaya niyang mag party na hindi man lang niya naiisip na may girlfriend siyang nag-aantay sakanya? Halos mawalan na ako ng hininga sa pag-iyak 'ko dahil sa nangyayari na naman sa amin ni Bada.

I heard someone enter the house. Boses ng babae ito at tumatawa pa ito. "You're so heavy, Bada" sabi nito. Parang tanga naman, oh. Ngayong araw pa na 'to? Lalabas na sana ako nang biglang sabi ni Bada ay umalis na daw ang babae. I gave it a few minutes before coming out of our room at akmang iinom ng tubig.

Naglalakad ako papuntang kusina. "Wow, may plano ka pa palang umuwi?" salubong 'ko rito at tinitignan. "'Wag ngayon, I've had a tough day." sambit niya. "Eh kailan? Sa pasko? Next year? Pag patay na 'ko?" pangbabara 'ko dito pero bigla itong sumigaw. "ANO BA CASSANDRA SABI 'KONG WAG NGAYON." I didn't even bat an eye sa sigaw niya dahil mas lalo lang akong nagagalit sa ginagawa ni Bada.

"Putangina mo pala, eh. Eh di sana nagparty ka na lang at hindi na umuwi." binato 'ko ang basong hawak 'ko sa sahig. "Kahit kailan, kahit sobrang sakit ng mga ginagawa mo sakin, hindi kita sinigawan. Kahit na sobrang sama ng araw 'ko, hindi kita pinagbuntungan ng galit." pagmamatigas 'ko. Umalis na ako sa harapan nito at dumiretso sa kwarto kung saan ako nagrreview at nageedit dati. Parang wala na akong maiiyak pa dahil sobrang pagod na pagod na ang puso 'ko pero wala pading luha ang tumutulo.

Narinig 'kong pumasok si Bada sa kabilang kwarto at padabog na sinara ang pintuan. Tahimik lang akong nakatitig sa kisame buong gabi at hindi halos nakatulog.

Kinaumagahan ay narinig 'ko si Bada na umalis na ng bahay. Buti naman dahil baka masampal 'ko na siya sa kung paano siya umakto sa harapan 'ko. It's still our anniversary today kaya mas masakit para sa akin ang mga nangyayari. Hindi niya siguro naalala ang special na araw na 'to. Nilinis 'ko ang mga basag na piraso ng baso kagabi at nagpasyang magpasama na lang kay Aiki ngayong araw na 'to.

I wasn't wearing anything fancy kundi oversized black hoodie lang at black sweatpants. I was just wearing slides and tried covering my face using a cap and a mask.

"Mysterious atake mo?" sabi ni Aiki sa akin pagkapasok 'ko ng sasakyan niya. I looked at her, not even flinching nang bigla akong napaiyak. Halatang nagulat si Aiki dahil hindi ito nakagalaw sa kinauupuan niya. "Ang sakit sakit, Aiks.." sabi 'ko. Nagtataka ito sa akin kaya pinakita 'ko ang screenshot sakanya kagabi. Mas lalo itong nagulat. "Sino siya?" tanong 'ko. "Hindi 'ko din siya kilala, Cass. Andiyan ako kagabi pero umalis din kami ni Noze agad." patuloy lang akong umiiyak. "Halika, I'll just bring you to the nearest beach para magpahangin." sambit nito.

Pagdating namin sa beach ay walang masyadong tao at magssunset na din naman kaya tinanggal 'ko na ang mask 'ko at ang cap na suot 'ko. My eyes were very puffy at sobrang sakit ng mga mata 'ko dahil na din sa wala akong tulog. Aiki and I were walking on the shore with our bare feet. Buhat buhat namin ang sapatos at ang slides namin. "I never knew nagkabalikan kayo" sabi nito bigla. "You've always expected it naman kaya hindi na namin sinabi sa ibang tao." pag-explain 'ko. "I know, and I still appreciate it na ako ang shoulder to cry on mo." sabi ni Aiki. I gave her a smile.