My Twin Sister's Wife

Chapter 10 - Stuck

Rielle's POV:

Pagka-alis nito napahawi na lang ako sa buhok ko sa sobrang pagkapahiya. Napaupo ako at napahilamos ang mga palad sa mukha ko. After that, I noticed Elix who stood up and just went outside.

Tumayo ako at hinabol ko siya.

"E-elix!" naglalakad kami pareho palabas sa office at sinundan ko siya patungo sa elevator. Hindi ako nito pinansin.

"Elix, wait up!" She's using our elevator. She just stared at me ng sobrang talim pagpasok niya doon at pumindot siya ng floor number. I managed to follow her inside. Napansin ko na pinidot niya ang last floor which is 40th floor.

"W-where are you going?" tanong ko ulit nang makaharap na sa kanya.

"Why are you here?" nakataas pa ang kilay nito nang tanungin niya ko.

Tinitigan ko siya to make our ambiance a little calm. Batid ko ang init ng ulo niya when she walked out the door at hanggang ngayon ay sobrang mainit sa loob. "Look, I'm sorry.." iniwasan ko ito ng tingin. "I just don't know why she went there, I didn-"

"Shut the fuck up." pabulong ito pero hindi niya ako tinignan.

"P-please I didn't know it would go this far. She's just a fling.." patuloy parin ako sa pagpapa kalma dito at nagkibit balikat ako.

"Fling. Is that it?" Humarap na ito sa akin. She sounds sarcastic. "You let that girl storm into our office to see you knowing the fact that all the people knew that we're married for goodness sake!" she shouted with anger.

"I'm sorry." wala akong nasabi kundi ang manghingi nalang ng paumanhin. "My fault."

"This is the last time you will humiliate me in front of people, Rielle." she looked me in the eye while saying those words. May hinanakit ang mga mata nito kaya naman sobrang nagi-guilt ako sa nagawa ko. What a mess.

"It will not happen again, I swear." tinaas ko pa yung kanan kong kamay to promise her. Pahamak talaga ng babaeng yun.

Hindi pa rin ito sumasagot at nakatingin lang sa numbers ng elevator habang paakyat nang bigla itong huminto at parang may nagasgas pang kung ano mula sa labas. We're already on the 31st floor.

"W-what just h-happened?" she said. She's now worrying. Nakahawak pa ito sa magkabilang side ng elevator to keep her balance.

Nilapitan ko ito at inalalayan siya sa bewang. "S-shhh, we're fine. It's ok. We're gonna be fine." pag-aalo ko sa kanya. She looks scared. Napakapit na rin siya sa mga braso ko. I get my phone to dial sana ng tulong but there's no signal.

I remember we have the alarm inside but it's not working. 'Damn'

"A-are we stuck in here?" puno parin ng pag-aalala ang mukha nito. Hinapit ko siya para haplusin ang likuran nito to calm her down.

"Don't worry, Our technician in this building will find out soon that we're stuck in here. Someone is watching in the computer room of the building." wika ko pa para pagaanin ang pakiramdam nito.

The light in the elevator is turning on and off but the air from the ventilation is good kaya no one will be suffocated. But this is not going great as I anticipated. Elix is in panic.

"D-do s-something, p-please.." she's now terrified.

Nilapitan ko siya para aluin, I started to worry about her. I just don't know what to do.

"E-Elix... I'm here, you're not alone. 'Kay? Please calm down." habang hinihimas ko yung likod nito.

I can see her teary eyes so I just hugged her. "Everything will be fine, just breathe in" tiningnan ko siya para makita kung susundin niya ang sasabihin ko. Sumunod naman siya nang makita niya akong unang gumawa ng sinabi ko, "Then breathe out." sumunod ulit ito. Thank God. "Good.." Niyakap ko itong muli para kumalma at nakayakap din ito sa akin. Ang higpit, tila takot na takot na bata.

Ilang minuto pa ang lumipas pero wala pa rin nakakapansin na na-stuck up yung elevator namen sa dulo. Mabuti na lang at napakalma ko na si Elix. I'm worried na baka kung ano pang mangyari sa kanya dahil sa pag atake ng I don't know maybe phobia.

Nakasandal ako sa dingding ng elevator habang siya naman ay palakad lakad at hawak ang kanyang cellphone na walang makuhang signal. Napatingin ito sakin tsaka ako inirapan.

'Oh, cute..'