ថ្ងៃត្រង់បន្តិចអ៊ែលសារ៉ាមានការរវល់នាងត្រូវចេញក្រៅដោយទុកឲថេយ៉ុងនៅវិមានតែម្នាក់ឯង មុននឹងទៅនាងមិនភ្លេចផ្ដាំគេកុំឲរពឹសពេកដែរមិនអញ្ចឹងទេមកវិញអាល្អិតខួរបង្កងធ្វើឲវិមាននាងដូចសម្បុរចាបមិនខាន
"អផ្សុកណាស់"ថេយ៉ុងអង្គុយសំកុកលើទោងច្រត់ចង្ការនឹងភ្លៅទាំងគូក្រឡេកភ្នែកមើលជុំវិញខ្លួននៅតែមិនឃើញមនុស្សម្នាក់សោះ
,"ឆឹស!មើលផ្ទះឡើងធំអត់មានមនុស្សនៅផងនៅពីរនាក់អត់ខ្លាចខ្មោច"អាល្អិតរអ៊ូលាយឡំនឹងសំណើចមិនដឹងខ្យល់គេស្មានតែទីនេះមានមនុស្សច្រើនគេនឹងបានរាប់អានជាមិត្តនោះអីតែនរណាទៅដឹងស្ងាត់ជ្រៀបដូចចោរលួចសេះ
"ម៉ែដោះតើស ម៉ែដោះ!"ថេយ៉ុងបក់ដៃដាក់ស្រ្ដីចំណាស់ដែលកំពុងកាន់កន្រ្តកខោអាវបម្រុងនឹងយកទៅបោក
"ថេយ៉ុង?មានការអីហ្អេសអាល្អិត?"ម៉ែដោះចូលមកជិតរាងតូចដែលកំពុងអង្គុយពិបាកចិត្តតែម្នាក់ឯង
"ម៉ែដោះហ្ហាមានការងារទេខ្ញុំអផ្សុកណាស់អង្គុយចង់កើតឫសដូងបាតហើយ"
"លោកស្រីមិនទាន់បញ្ជាឲឯងធ្វើស្អីទេដេកអង្គុយលេងសិនទៅ"
"ហ្ហឺ!!មនុស្សធ្លាប់ធ្វើការឲគេដេក លោកស្រីក្រឡិចក្រឡុចផ្ដាំថេយ៍ឲប្រឹងធ្វើការឥលូវថេយ៍ធ្វើការហើយក៏ខុសដែរ"
"អឺនែ៎បើមិនមានការយើងយកសម្លៀកបំពាក់លោកម្ចាស់ទៅបោកហើយកុំរំខានយើង"
"ឈប់!!!"
"ស្អីឯងទៀតហើយ?"
"ម៉ែដោះខ្ញុំបោកជំនួសវិញទេ?នៅផ្ទះលោករដ្ឋមន្ត្រីខ្ញុំបោកឲគាត់សឹកដៃហើយ"ថេយ៉ុងញញឹមរកឃើញគំនិតថ្មីឮសូរថាសម្លៀកបំពាក់លោកម្ចាស់បេះដូងគេលោតផ្លោតៗដូចកង្កែបលោតចង់ចង់តែបោកអីលូវទេ
"អត់!!សម្លៀកបំពាក់លោកម្ចាស់ណាមិនងាយឲអ្នកណាបោកផ្ដេសផ្ដាសទេបើហ៊ានរហែកទក់លោកម្ចាស់វាត់ឯងបែកសាច់ឥលូវហ្នឹង"ម៉ែដោះគម្រាមថេយ៉ុងជាមុនព្រោះគាត់មិនទុកចិត្តខ្លាចគេបង្កបញ្ហាមិនមែនមានទោសតែម្នាក់ឯងទេគាត់ក៏មានទោសជាមួយដែរ
YOU ARE READING
លោកម្ចាស់ (ចប់ រដូវកាល១)
Fanfictionប្ដូរងារពីអ្នកបម្រើល្ងីល្ងើមកក្លាយជាប្រពន្ធចុងរបស់លោកម្ចាស់ល្មោភកាម
