Evlilik?

267 10 0
                                    

Eve geldiğimde ağlayarak odama çıktım. Bağırıp çağırmak istiyordum ama yapamıyorum. Niye böyle hissediyorum? Sonra Erza geldi ve kapıyı kapattı. Biliyordu her şeyi, öğrenmişti. Bana sımsıkı sarıldı, öptü beni. Her öpücüğünde hayat buluyordum. Kaldırdı beni, beni arındırmak için duşa soktu. Hee tarafımı temizledi. Daha çok ağladım. Evlenmek iatediğini, benim burada durmamam gerektiğini söyledi. Bana güzel bakacağını, sevip sayacağını söyledi. Kabul ettiğimde çok sevinmişti.Güldü ve üstümü giydirdi, gün alacakmışız. El ele aşağıya indik. Nikah işlemleri için gereken yerlere gittik ama bir şey oldu. Bizim düğünümüz bugün oldu. Biz evlenmiştik artık. Eve gittiğimde bize baktılar ve ben ortaya evlilik cüzdanını attım. Şaşırdılar, annem ağlıyordu babamda bağırıyordu. En son ben bağırmaya başladım.

Neşem: Yeter, yeter! Burada bağırması gereken biri varsa benim. Konuşmak mı istiyorsunuz, tamam konuşalım. Selim! Selim gel buraya.

İçeri geldi Selim. Soran gözlerle bana bakıyordu artık bütün ev ahalisi bir aradaydı.

Neşem: beni kaçıran kişinin ismi Ayaz. Sen zaten biliyordun değil mi?

Yutkunamadı, herkes soran gözlerle ona bakıyordu.

Neşem: Ayazın sana selamı var. Beni kaçıran kişiyi sen tutmuşsun. Peki bir şey soracağım? Beni taciz etmesi  içinde para verdin mi?

Selim: Yaptığım her şey için özür dilerim.

Diye sorduğumda soran gözlerle bana bakıyordu. Ağlamam şiddetlenmişti.

Neşem:  Hiç bir şeyi değiştiremezsin. Sen benim ikizimsin o kızın değil. O kız için ikizini harcamış kişi benim umrumda olmaz.

Selim: Gitme lütfen, bırakma beni.

Neşem: Ben sen olmadığında bile sana tutunduım ama şimdi olmayacağım. Ben seni yokluğumla cezalandırmayacağım çünkü 17 yıl yoktum, şimdi de olmasam bir şey değişmez. Sana ikizin Peri ile mutluluklar. 

Dediğimde şok içinde bana bakıyorlardı. Benden böyle cümleler duymak istemiyorlardı ama olacağı varmış. Erzağa döndüm eşyalarımı alıp geleceğimi söyledim. Yukarı çıkıp valizimi hazırladım. 3 tane valiz doldurmuştum ve aşağıya indim. Selime bakmadan abimlere sarıldım ve Erza ile evime gittim. Erzayı seviyordum. O da beni seviyordu ama böyle olmamalıydı. Ona baktığımda bana bakıyordu. Ağlamak istemiyordum ama ağlamamı durduramıyordum. Eve gittiğimizde ona soran gözlerle baktım. Güldü ve bize ait bir ev dedi. Güldüm, bahçede koştum. Havuzluydu, ferahtı ve güzeldi. Mutlu olacaktık inşallah. Yorulduğum için direkt yattım.

Öz ailem miHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin