"ဟိတ္..."
ဂ်ဳံအ႐ုပ္ေလးေတြလုပ္ျပေနသည္ကိုငုတ္တုတ္ေလးထိုင္ၿပီးၾကည့္ေနသည့္က်န႔္အာကအေနာက္နားဆီမွေခၚသံေၾကာင့္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ထိုအခါေဈးအေနာက္ဘက္လမ္းအကြယ္၌ သေဘာေကာင္းဟန္ရွိသည့္ သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕၏။
ထိုလူႀကီးက က်န႔္အာကိုသူ႕လက္ထဲကအ႐ုပ္ေလးတစ္ခုကိုျပၿပီးလက္ယပ္ေခၚသည္။က်န႔္အာကမလို ခ်င္ေၾကာင္းေခါင္းေလးခါျပလိုက္သည့္အခါထိုလူႀကီးကသူ႕ဝတ္႐ုံအိတ္ထဲမွ နီနီရဲရဲအသီးထုတ္ထိုးေလးကိုေထာင္ျပလိုက္၏။က်န႔္အာ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားဝိုင္းစက္လို႔သြား၏။ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနရာမွမုန႔္ကိုင္ထားသည့္ လူႀကီးရွိရာသို႔ေျပးသြားလိုက္သည္။
"မုန႔္မုန႔္လာယူေလ လာ..."
အသီးတုတ္ထိုးကိုစိတ္ဝင္စားဟန္ျပေနသည့္က်န႔္အာကို ထိုလူႀကီးကခ်က္ခ်င္းမေပးေသးဘဲ အေနာက္ကိုတျဖည္းျဖည္းဆုတ္၍ ျမားေခၚသြားကာ လူျပတ္သြားသည့္ေနရာတြင္ တုတ္ထိုးေလးကိုလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္သည္။က်န႔္အာကမုန႔္ကိုယူၿပီးကိုက္ဖို႔ျပင္လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ ထိုလူႀကီးကယူလာသည့္အဝတ္စျဖင့္က်န႔္အာ၏ႏွာေခါင္းေလးကိုအုပ္ၿပီး က်န႔္အာကိုယ္ေလးေပ်ာ့ေခြက်သြားသည့္အခါအသာေလးေပြ႕ခ်ီသြားေတာ့၏။
မသိပါကသူ၏ရင္ေသြးကဲ့သို႔က်န႔္အာကိုေပြ႕လာသည့္လူႀကီးက အသင့္ျပင္ထားေသာျမင္းေပၚတက္ကာၿမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္အင္မတန္ေဝးကြာလြန္းေသာေနရာမွာရွိသည့္ဆိပ္ကမ္းေဒသဘက္သို႔ဦးတည္သြား၏။သတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာေရာက္သည့္အခါထိုလူႀကီးကေမ့ေဆးအရွိန္နဲ႕အိပ္ေမာက်ေနေသာက်န႔္အာကိုပါခ်ီခ်လာ၍ အိမ္ႀကီးတစ္ခုထဲဝင္သြားလိုက္၏။ၿပီးလွ်င္ထိုအိမ္ႀကီး၏ေျမေအာက္ထပ္လိုေနရာမွာဖန္တီးထားသည့္ အခန္းငယ္ထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္က်န႔္အာကိုခ်ထားလိုက္သည္။
ထိုအခန္းထဲတြင္က်န႔္အာတစ္ဦးတည္းရွိေနျခင္းမဟုတ္။က်န႔္အာကဲ့သို႔ေမ့ေဆးအရွိန္ျဖင့္အိပ္ေမာက်ေနၾကေသာ ေနာက္ထပ္ကေလး ၉ ေယာက္လည္းရွိေနတာျဖစ္၏။ မၾကာခင္ထိုအခန္းထဲသို႔ ေနာက္ထပ္လူသုံးေယာက္ေရာက္လာၿပီး ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဟန္ရွိသည့္လူက...
