ဝမ္ရိေပၚ အိပ္ရာကနိုးလာသည့္အခါ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံးေလးလံေနသည္။လႈပ္မရျပဳမရအေျခအေနမွာသူ႕ခႏၶာကိုယ္ကပက္လက္အေနအထားနဲ႕ျဖစ္ေန၏။ဝမ္ရိေပၚ သူ႕မ်က္လုံးကိုေအာက္ခ်ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။
ဝမ္ရိေပၚ၏ရင္ဘတ္ေပၚခြရက္ေလးေမွာက္ခုံအိပ္ ေပ်ာ္ေနသည့္ က်န႔္အာကအသက္ရႉသံေလးေတြတရႉးရႉးျဖစ္ေန၏။ညက ဝမ္ရိေပၚ၏လက္ေမာင္းေပၚေခါင္းေလးတင္ၿပီးအိပ္ေနခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ဟိုလွိမ့္ဒီလွိမ့္နဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚ ေရာက္လာတာျဖစ္လိမ့္မည္။
ဝမ္ရိေပၚ နိုးေနၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း မ်က္လုံးမ်ားျပန္မွိတ္ခ်ၿပီးၿပဳံးလိုက္သည္။က်န႔္အာ၏ကိုယ္ေလးကိုမျပဳတ္က်ေအာင္ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ျပန္ဖက္ထားလိုက္၍ ေဘးေရာက္ေနသည့္ေစာင္ကိုယူကာႏွစ္ေယာက္လုံးေပၚလႊမ္းၿခဳံလိုက္သည္။
မအိပ္ခ်င္ေတာ့ပါဘဲ ျပန္မွိန္းေနသည့္ဝမ္ရိေပၚက "ဂြီ"ဆိုၿပီးထြက္ေပၚလာသည့္အသံေလးေၾကာင့္အသည္းယားလို႔ အသံထြက္ၿပီးရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရသည္။လူေလးကမနိုးေသး ဗိုက္ေလးကေတာ့နိုးေနၿပီ။မၾကာပါဘူး။လူေလးကပါ လႈပ္စိစိျဖစ္လာသည္။
ရင္ဘတ္ေပၚကအေႏြးတုံးေလးကိုသူနည္းနည္းေလးေတာင္ အလႊတ္မေပးဘဲၾကာၾကာေလးဖက္ထားခ်င္ေပမယ့္ အဲ့ဒီအေႏြးတုံးေလးကညကတည္းကအိပ္ရာေပၚ ေခၚသိပ္ထားတဲ့မုန႔္ႀကိဳးလိမ္ႀကီးကိုျပန္ေကာက္စားဖို႔လုပ္ေနတာေၾကာင့္ အျမန္ထလိုက္ရသည္။အိပ္ရာနိုးတာနဲ႕အစာေတာင္းေနတဲ့ပါးစပ္ေပါက္ေလးထဲကိုအစာထည့္ေပးဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီမဟုတ္လား။
ဒီေန႕မနက္ေတာ့ ဝမ္ရိေပၚ ဘုရင့္နန္းေဆာင္ကိုအခစားမဝင္ေတာ့ဘဲ မနက္စာပြဲေတာ္ကိုသူ႕နန္းေဆာင္မွာပဲျပင္ဆင္ေစသည္။
က်န႔္အာကလည္းပြဲေတာ္ေတြထဲမွာအဆိပ္ပါ မပါျမည္းေပးရသည့္လူကိုၾကည့္ၿပီးပါးစပ္ေလးတျပင္ျပင္ျဖစ္ေနသည္။ဟင္းပြဲမ်ားကအင္မတန္မ်ားျပားတာေၾကာင့္ ထိုလူကေတာ္ေတာ္နဲ႕မၿပီးနိုင္ျဖစ္ေန၏။
"ျမန္ျမန္ လုပ္ေလ..."
က်န႔္အာဆီက စိတ္မရွည္ေတာ့သလိုမ်ိဳးအသံေသးေသးေလးထြက္လာေတာ့ ဝမ္ရိေပၚ ထရယ္မိသည္။ေတာ္ေတာ္နဲ႕ရယ္မစဲျဖစ္ေနၿပီး နန္းတြင္းထဲမွာျဖစ္တာေၾကာင့္အိေႏၵႀထိန္းလိုက္ရသည့္ ဝမ္ရိေပၚက ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဟန႔္ကာရယ္ေနျခင္းကို ရပ္တန႔္လိုက္သည္။ၿပီးလွ်င္ဟင္းျမည္းေပးေနသည့္ လူကိုၾကည့္ၿပီး...
