မနက္ေလးခ်က္ထိုးအခ်ိန္ခန့္တြင္ အိမ္ေရွ႕စံအေဆာင္တြင္းလူမ်ား႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ေနၾကသည္။
ေကာင္းကင္ထက္ေရာင္နီပ်ိဳးသည္ႏွင့္နန္းတက္ပြဲကိုက်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး၊ မ်က္ႏွာမူရာအေရွ႕အရပ္ႏွင့္ထြက္ခါစေနမင္းတို႔တစ္တန္းတည္းျဖစ္သည့္အခ်ိန္၌ အခ်ိန္ကိုက္နန္းလႊဲေပးရမည္ျဖစ္ကာေႏွာင့္ေႏွးမႈမရွိ ေစရန္ စီစဥ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
"ေရတစ္ခြက္ေလာက္ကမ္းေပး..."
ဝမ္ရိေပၚေတာင္းဆိုလာသည္ကိုရံေ႐ႊေတာ္မ်ားအလ်င္အျမန္ျဖည့္ဆည္းေပးသည္။သူတို႔၏ျပည့္ရွင္မင္းျဖစ္ေတာ့မည့္အိမ္ေရွ႕စံေလးက နန္းတက္ပြဲအတြက္အေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ထင္သည္။ညတုန္းကလည္းေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္ပုံမရ။တစ္ညလုံးနီးပါးညမီးအိမ္ကိုၿငိမ္းသတ္ျခင္းမရွိဘဲ အိပ္ရာထက္ခဏခဏထထိုင္ေနတတ္သည္ကိုေတြ႕ရသည္။
"ဒီဝတ္႐ုံေတာ္နဲ႕ အရွင္နဲ႕က အင္မတန္လိုက္ဖက္မႈရွိလွပါတယ္..."
ရံေ႐ႊေတာ္မ်ား အခုကတည္းကက်င့္သားရေအာင္ အေခၚအေဝၚမ်ားကိုေျပာင္းလို႔ထားၿပီျဖစ္သည္။အနီေရာင္ေတာက္ေတာက္ဝတ္႐ုံေတာ္ကိုဝမ္ရိေပၚ၏ခႏၶာကိုယ္ထက္လႊမ္းၿခဳံေပးရာ၌ဆယ္ ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္နဲ႕မတူျမင့္မားလို႔လာသည့္ဝမ္ရိေပၚ၏အရပ္ေၾကာင့္ ေျခဖ်ားပင္ေထာက္လိုက္ရ၏။
ဝမ္ရိေပၚ သူ႕ကိုယ္ေပၚေရာက္လာသည့္ဝတ္႐ုံကိုငုံ႕ၾကည့္လိုက္သည္။အိမ္ေရွ႕စံ၏ဝတ္႐ုံႏွင့္မတူေတာ့သည္ က ျပည့္ရွင္မင္း၏ဝတ္႐ုံတြင္ေက်ာျပင္ဘက္၌ နဂါး႐ုပ္ပုံတစ္ခုတည္းသာမက ဝတ္႐ုံ၏လက္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ေ႐ႊခ်ည္ထိုးရႉးပ်ံငွက္႐ုပ္မ်ားထည္ဝါစြာတည္ရွိေနျခင္းျဖစ္၏။ထိုရႉးပ်ံငွက္႐ုပ္မ်ားကိုဝမ္ရိေပၚ သူ႕လက္ဖဝါးႏွင့္ညင္သာစြာသပ္ၾကည့္ၿပီးအလိုလိုပင္ၿပဳံးလာမိကာ...
"အကယ္၍မ်ား နန္းတက္ပြဲကိုတက္လာတဲ့လူေတြထဲက ကေလးတစ္ေယာက္က ဒီဝတ္႐ုံကိုသေဘာက်လိဳ႕ ဝတ္ခ်င္တယ္လို႔ေျပာလာရင္ ဘယ္လိုတုံ႕ျပန္ၾကမလဲ...ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵကိုျဖည့္ေပးတဲ့မင္းတစ္ပါးအေနနဲ႕ ခဏေလာက္ခြၽတ္ေပးလိုက္ရမလား..."
