Ride or Die

Rozdział 22

-Dzień dobry pani Marleno-powiedział ochroniarz gdy zaparkowałam na podjeździe

-Dzień dobry-rzuciłam- Justin chodź.

Weszliśmy do domu i pokierowano nas do biura. Weszliśmy do pomieszczenia jednak Justin oczywiście zaczął odwalać cyrki.

-Siadaj-poprosiłam go

-Nie-przycisnął mnie do ściany-powiedziałaś że zrobimy coś co lubię-wyszeptał mi do ucha i przygryzł je.

Spojrzałam na Scott'a. Jego mina mówiła coś w stylu 'dobry argument', odpowiedziałam mu miną 'no widzisz'. Zgięłam kolano i kopnęłam Justina, następnie odwróciłam go i skrzyżowałam jego ręce z tyłu.

-Oj wybacz, myślałam że lubisz siedzieć. Siadaj na dupę i się nie ruszaj-warknęłam a on posłuchał. Usiadłam- no to co tam-zwróciłam się do Scootera

-Miałaś już trening z tancerzami?

-Noo...

-I?

-W miarę,a właśnie, załatwiłam Nick'a, pomoże mi...

-Miło...A dzwoniłaś już o coś?

-Bez przesady... jeszcze nie... ale wiem, zrobię to potem.

-Zmieniłaś coś?

-Też jeszcze nie. A powiedz mi kiedy będzie rozstawiona scena?

-4 dni przed koncertem a co?

-Tak myślałam, Muszę przenieść się z nimi na scenę przecież. Dobra to co masz dla mnie?

-To-wskazał na 2 wielkie pudła

-Coś jeszcze?

-Na razie nie...

-Ok, to ja to pójdę zanieść do auta a ty pogadaj z nim. Słyszysz Justin?!

Wzięłam pudła i poszłam.

*Justin's POV*

Scooter zaczął pierdolić o jakiś bzdurach dotyczących koncertu. Ale co mnie to obchodzi?! Lena powiedziała że pomoże to niech ona się tym zajmie, mnie to nie obchodzi...

-Justin słuchasz mnie?!

Spojrzałem na ścianę na której wisiało nasze wspólne zdjęcie. Całej ekipy przed koncertem. I to nie jedno. Z zamyśleń wyrwał mnie huk. Odgłos strzału.

-Lena-krzyknąłem i zacząłem zbiegać ze schodów na dół odblokowując broń.

Wybiegłem na dwór. Lena strzelała do jakiegoś faceta w kominiarce, który odjeżdżał na motorze.

-Lena wszystko ok-zapytałem gdy byłem już koło niej

-Tak, tak. A wam nic się nie stało?

-Nie, wszystko dobrze-przytuliłem ją

-Nic się wam nie stało-zapytał Scooter

-Lena, ramię.

-Kurwa, znowu?!

-Chodźcie, zrobię ci opatrunek-zaproponował Scoot

*następnego dnia rano*

*Marlena's POV*

Na szczęście rana nie jest taka jak wtedy. Mam tylko przeciętą skórę. Nic takiego... Po spotkaniu u Scootera pojechałam po ubrania do stylistek. Obiecały pomoc jeśli tylko będzie potrzebna. Obudziłam się o 4. Okazało się że nikt nie śpi. Czemu? Nie wiem. Zeszłam ubrana na dół. Torbę rzuciłam przy wyjściu. Weszłam do kuchni żeby zrobić śniadanie.