The Unchosen Wife (Book II) Mature Content/Rated 18

Pamanhikan

Levi's POV

This is quite a hard place to go to. Never my entire life I experience this shit ever. Masiraan ng sasakyan sa gitna ng magubat na daan. Buti na lang at may napadaang mama na nakasakay sa kalabaw, that animal did a great job towing my fucking car instead of being end up abandoned in the middle of nowhere. Sana pala ay hiniram ko ang ranger ni Jean for sure di iyon titirik dito. Napuno pa ng putik ang buong katawan ko, heck. Ano bang maihaharap ko ngayon sa lolo ni Addi. Kung minamalas nga naman oh! But yeah, I am still glad, I was able to arrived here.

I wander around the place, it is actually not that big at all or maybe naliliitan lang ako sa 800 square meters na lupa yet the place is indeed a paradise. There are couple of crops at tila may maliit na fish pond sa gilid. There are some ducks and hens that are fenced and a cow. I could not imagine how hard her life here. Good thing is that hindi ganoon ka init dito, kahit alas 12 ng tanghali ay di man lang nagrereklamo ang balat ko sa init.

There is a small house sa gitna na malapot sa pond. Baka nandiyan sa loob ang lolo niya.

"Tss. I look like peppa pig"

"Anong kailangan natin hijo?" my heart skipped a beat when I hear someone talking at my back. Nang lingunin ko siya ay tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa. My goodness! Bakit mas kabado pa akong kaharap ang lolo niya keysa nga bigating inoofferan ko ng business proposals? "Hindi ka taga rito, naliligaw ka ba?"

"Are you, Kinonsio Lipatan?"

"Ah-ha? Pangalan ko yan."

Oh damn. Bakit ba ako nag eenglish.

"Okay po. H-hi, I am Levi Ackerman"

The moment I offered my hand for a handshake, his face got a bit shocked and scared pero inabot parin niya ang kamay sakin at nakipagkamay.

"Ka ano ano mo si Ana?"

"She's my mom. I mean, nanay ko po siya."

"Ganun ba? Halika sa loob. May damit pa naman akong sinusuot ko kapag bumababa ako sa bayan. Sana ay magkasya sayo"

"Uh yeah"

Third Person's POV

Mabuti na lang at sakto lang sa kanya ang ibinigay na damit ng lolo ni Addi. He felt flattered and grateful. Napakabait nitong tao.

"Ibabalik ko po itong damit. Pasensya na po mukhang iniingat ingatan niyo pa naman ito" nabubulol na sabi niya. Talagang Conyo siyang magsalita kaya hindi ito sanay sa pirong tagalog.

"Walang problema. Madalang na naman akong bumaba. Alam mo na, may apo akong sinusuportahan, kaya hanggat maari ay dito lang ako sa taas haha"

He smiled. Just like his lola, he is kind and charming. Not questionable kaya napakabait ni Addi.

"Okay lang po bang, tawagin ko kayong lolo?"

"Lolo? Ganun na ba ako katanda?"

Napalunok ito ng laway at hindi alam ang isasagot.

"Ahahahahaha! Biro lang apo. Syempre. Kahit ka disisyete ko lang kahapon okay lang." he winked kaya napakamot na lang ng ulo si Levi. That was hilarious.

"Okay po. May gagawin po ba kayo ngayong... Importante?" sobrang lamig ng mga kamay nito and his heart is pumping so freaking fast. This is his first time to talk to someone important to the person he truly loves.

"Oo hijo eh. Kung okay lang sayo hintayin mo na lang akong matapos. Nagbabadyang uulan kailangan kong ilipat ang mga naani ko sa loob. Pagkatapos ay papakainin ko ang mga tilapia, panghuli, gagatasan ko ang mga kambing. May gusto kasing bumili ng dalawang litro."