Warren's POV
ONE week to go, Schoolympics na. Dapat ko na atang sulitin ang mga araw natin dito sa rooftop. Can I just lock you up here with me? *chuckles*. Saan ba tayo patungo pagkatapos nito, Addi? May solo art class session pa bang magaganap? O baka layuan mo na naman ako.
"Mananalo ka na niyan, panigurado," biro ko. Well, talagang mas lalo pa siyang gumaling.
"Oss! Bolero. Ikaw kaya, nag-iisang 90 ang score non."
Habang nakatingin ako sa balikat niya, napansin kong medyo may sunburn ang balat niya. "Did you go to the beach?"
"Hmmm? Yeah. Umitim ako, ano?" She smirked. She seemed so lovely and bright today. Not the same her when I first met her—yung umiiwas sa mga tao, sobrang self-conscious. Now, she smiles more often, like there's something behind that fuels her confidence.
Maybe this is the perfect time to ask her this question. Matagal ko na itong iniisip, kahit noong unang pagkikita pa lang namin. I hope this time, I'll finally get an answer.
"Addi," madiin kong tawag.
Nilingon niya ako na nakataas ang dalawang kilay, tila naghihintay lang na magsalita ako.
"Who's the guy on your drawing on the day we first met?"
Her eyes widened, and she clamped her lips shut. She looked so tense, halatang may pag-aalinlangang sagutin ang tanong ko.
"Uhh, why do you ask?" Biglang sumeryoso ang mukha niya. Who the hell is that guy? Bakit ganyan ang reaksyon niya? I acted unaffected and kept my expression neutral. Ayokong mapansin niya ang iritasyon sa loob ko.
"Bawal ba? Haha. I bet he's special to you."
The moment she blushed, it shattered my heart into pieces. Oh, okay. I get it.
Shaking her head, ipinukol niya ulit ang atensyon sa pagdo-drawing. That smile hurts. May nagpapasaya na pala sa'yo, Addi. There's nothing I wish for but to be in his shoes right now.
"Is he a boyfriend?"
"Hmmm, hindi. Pero, oo... he's special."
Oh. Wow. Wow, that hurts. Ginusto ko 'to, eh. This pain is hammering my chest. Sa totoo lang, ako 'yung niligawan ng mga ex-gf ko. Kasi kung may gusto man ako, di naman ako ang gusto. That's how unfortunate I am. Dahil sa pagiging gentleman ko, sinasagot ko na lang sila. Sino ba ako para tumanggi? Lalaki lang ako. I don't have the right to disrespect women. Bahala na silang magsawa sa akin.
"I see. Thanks for the answer."
Third Person's POV
DESPITE Mika revealing that the guy next to her liked her, Addi didn't tend to believe it. Hindi dahil iniisip niyang sinungaling si Mika, pero baka na-misinterpret lang nito si Warren. Wala naman siyang nakikitang anumang suspicions sa mga pinapakita nitong pagtrato sa kanya. She admires him as a decent and respectful guy.
"Ikaw ba, may na-drawing ka na bang babaeng gusto mo?"
Hindi ito umimik at nakatingala lang sa langit. Nailing tuloy si Addi dahil parang hindi siya pinansin ng binata.
"Yeah. I just drew one girl. And she's the only one."
Buti na lang at sumagot ito dahil ang akala niya ay ide-deadma lang siya nito.
"Ganun? Pinakita mo ba sa kanya? Eh ang galing mo, eh. For sure, maa-amaze 'yun," she smiled at him.
For an unknown reason, the aura of awkwardness lingered on her skin. Biglang nagsitayuan ang mga balahibo niya nang tanungin niya iyon. She brushed it off, thinking she was just overthinking.
![](https://img.wattpad.com/cover/354088511-288-k553983.jpg)
BINABASA MO ANG
The Unchosen Wife (Book II) Mature Content/Rated 18
RomancePlease read Book I first before you proceed reading the second part. Just a reminder that this story contains sexual scenarious that are meant for open minded people and not suitable for ages under 18. Be a responsible reader. READ AT YOUR OWN RISK...