Withstanded

230 8 0
                                    


Hindi siya mapakaling hinahawakan ang basong may laman ma Vodka habang nakaupo balkonahe ng bahay. Magdadalawang oras na simula ng mag walk out si Addi at naglock ng pinto sa kwarto nila. Hindi pa rin ito lumalabas hanggang ngayon. Hinayaan na lang muna niyang mapag-isa ito ngunit hindi naman siya mapakali dahil labis niya itong sinaktan. Dalawang oras na nasayang at wala man lang siyang maisip na gawin upang lapitan ito. Alam niyang hindi sapat ang salitang patawad upang mabawasan ang lahat ng kasalanan niya. Pagod na rin siya at kung ano mang gustong gawin niya at maramdaman ni Addi ay hindi na lang niya ito didiktahan. He will just let her express her emotions kahit pa pagsasapakin siya nito. He is worthless at all, wala na siyang kwenta and he no longer find any value of himself to mind his own feelings.

"She might be thinking to go home now." ihahanda na lamang niya ang sarili kung bigla na lang itong susunduin ni Warren, to prepare his last farewell.

Addi's thoughts are just like whirlwind. Lageng umiikot yun sa mga alaala kung paano niya tiniis ang isantabi ang sarili para man lang kay Levi at sa inakala nilang anak niya. When he dropped the call and blocked her para lang hindi niya ito matawagan. Noong nagkita sila sa mall na magkasama sila ni Cali at nilagpasan lang siya na tila hindi siya nito kilala. Noong nakakatulog lang siya kakahintay sa kanyang dumating. Lalong lalo na kung paano niya paniwalaan ang lahat ng mga kasinungalingan ng Cali na yun. He said hurtful words to her.

Naguguluhan siya. Kahit sa dami ng iniisip niyang nagawang masasakit sa kanya ay hindi niya mapigilang hindi maawa dito. Levi just did all of that because of Cali's stillborn child, dahil mahal niya ang batang iyon.

"Aarrggh!! You are pregnant... Pwede bang mas maawa ka sa sarili mo kesa sa kanya?"

Or maybe, it would be best for her to go home now. This is not good for the baby, remember? Better idea.

Tumayo ito sa pagkakaupo sa kama upang magpapaalam na sa kanilang uuwi na siya. Laking gulat niya nang pagbukas niya sa pinto ay ang nakatayong si Levi na may dalang maliit na basket ng prutas. Parang hinilot ang puso niya nang makita iyon.

"K-kanina ka pa diyan?" yeah sure he is. He looked so hesistant to knock the door at hindi ito makatingin sa kanya ng deretso.

"Is he on his way to fetch you?"

Here she is again, deeply felt pity as if his life depends on it on her just by being here.

"Anong gusto mong gawin ko, Addi? Ang hindi magsalita? Ang hindi lumapit sayo? Tell me until you last for two days here. Kahit hanggang titig na lang ako sayo okay lang dahil alam kong pagkatapos nito, hindi na kita makikita kahit kailan. Wag mo ng *gasped* ipagkait sa akin ang dalawang araw. I already wasted two hours today." pagsusumamo nito sa kanya.

"I'll keep my promise and I'll stay here for two days."

"Oh god, thank you" she wasn't prepared of what he did next, one thing she new, she felt comfort after Levi pressed his lips to hers and she is now in his warm and tight arms. She said it, she will stay. Not because to keep a promise, but to assure him that everything will be alright.

Leaving the door widely open, he drag her in a slow pace to completely got inside their cozy room until they reach in a wall. Addi gasped when she realized that they didn't shut the door, the fruit basket is now on the ground as well as the fruits are all over the floor so she pulled away.

"Levi, baka may makakita satin"

Sinapo nito ang mukha niya at ginapang ang kamay sa likod ng leeg niya, pinning his head to hers.

"So?" he did not hesitate and kissed her again. Halos mapugto ang hininga ni Addi sa paghalik ni Levi sa kanya. Those kisses shows how he craved for her for few months not able to taste her lips. Ramdam niya kung gaano kasabik ito sa kanya na kahit hindi naman ito ang unang pagkakataon ay tila nanginginig ito sa kaba. His hands were shaking whenever his palm strokes her skin. "Let's make this worth it, Addi" he whispered and started giving her deep yet affectionate kiss on her left cheek down to her neck. Hinapit nito ang dalawa niyang hita sabay binuhat siya paupo sa side table na nasa gilid lang ng nakabukas na bintana. Tirik na tirik ang araw sa tanghaling iyon at kung may ibang tao mang andoon o dadaan ay tiyak makikita sila, but Levi didn't mind, as well as her.

The Unchosen Wife (Book II) Mature Content/Rated 18Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon