Desolation

319 12 3
                                    


"Ready to go?" nakangiting tanong ni Warren sa kanya na nakatayong nakasandal sa sasakyan sa labas ng gate ng bahay. Nang tuluyang nakalapit si Addi ay tumayo ito ng maayos at sinakop ng halik ang mga labi nito. He love this girl very much. More than anything else.

"Let's run away, dalhin mo ko kung saan mo gusto" Addi whispered to him na hinahaplos haplos ang braso nito.

"Wish granted." sagot niya at kinuha ang dalang maleta at pinasok sa backseat ng sasakyan.

Pinaharurot ni Levi ang sasakyan na tinungo ang bahay nila. Kahit nagddrive siya ay panay ang tawag niya dito pero hindi parin sumasagot.

"Wait for me please *sobs* malapit na ako." ni minsan ay hindi niya naisip na mangyayaring iwan siya nito. Ang alam niya ay mahal siya ng asawa and she promised not to leave him.

"Don't leave me, Addi. *sobs* please. Please."

Hindi na niya pinarada ng maayos ang sasakyan at iniwan na lamang ito sa labas ng gate. Patakbo siyang pumasok sa loob ng bahay at wala siyang naabutang Addison na may bitbit na maleta.

"Oh god, no. Baby, where are you? Hindi pwede." tumungo siya sa kusina, sa laundry area. He even checked all the comfort rooms pero wala ito doon. Umakyat siya sa second floor ng bahay at nakabukas na ang pinto ng kwarto ni Addi. His vision blurred due to the tears build up in his eyes when there was no more clothes left in her drawer. "Wag Addi please *sobs*" di-nial na naman niya ang number nito and to his horror, napalingon siya sa mesa kung saan mag tumutunog na ringtone ng cellphone. When he opened the study table's drawer ay andoon ang cellphone ni Addi na binili nito para sa asawa at ang wedding ring na nasa mesa.

"No please, wag mong gawin sakin to."

Pumikit siya na pilit pinapakalma ang sarili. Kailangan niya mag-isip ng maayos kung ano ang gagawin. He can't lose her. Dapat siyang mag-isip kung saan ito pupunta ngayon. Naalala niya ang sinabing kung may uuwian iyon ay ang lolo niya. Tama. Kailangan niyang sundan ito.

Bumuntong hininga siya at mahinahon na sumakay uli sa sasakyan. He promised not to messed up anymore. He will propose and ask her to marry her again. Kahit hindi na niya tapusin ang pag-aaral ay ilalayo niya ang asawa sa mga magulang niya. Handa na siyang putulin ang koneksyon niya sa mga magulang nito. Kung may tao mang makakabenipisyo sa pagsisikap niya, walang iba kundi si Addi lamang.

Wala siyang pakealam kung hindi sila biyayaan ng anak. All he believe is his love for her and he cannot live without her. His insanity of wanting a child is the reason why it ruin everything kaya hindi na niya iyon ipipilit pa kay Addi.

Dalawang oras na silang bumabyahe ni Warren at malapit ng dumilim. Tawa lang siya ng tawa sa mga biro nito habang nagd-drive.

Nakahilig ang ulo nito sa bintana ng sasakyan habang seryusong nakatitig sa mukha ng binata. Paano na lang kaya kung hindi niya nakilala ang taong ito, at baka hanggang ngayon ay tinitiis niya ang masasakit na ginagawa ni Levi at ng pamilya nito sa kanya.

Mali man na paakuhin nito ang responsibilidad na maging ama sa anak niya ay alam niyang magiging magaganpanan iyon ng maayos ni Warren. His parents would be very lovely step grandparents dahil napakabait nitong mga tao.

"Gusto mo bang mabangga tayo diyan sa mga titig mo?" biro nito nang napansing nakatitig siya dito. Tumawa na lamang siya.

"Naisip ko lang bakit hindi na lang ako sayo nabaliw. Napakagwapo mo naman"

Warren chuckled. Hindi nito maitatangging kinilig siya doon sa sinabi ni Addi.

"Bakit, baliw ka na ba sa'kin ngayon?" patukso nitong tanong.

The Unchosen Wife (Book II) Mature Content/Rated 18Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon