Hoe mijn leven veranderde...

Het gala

Het was eindelijk vrijdagavond. Ik had er echt naar uitgekeken. Alex zou me op komen halen met de auto van zijn vader, want hij had zijn rijbewijs al. Ik keek op de klok. Nog maar een paar minuten... Ik werd ongeduldig. Miranda had me gezegd dat ik er prachtig uit zag, en dat ik er, met mijn hoge zwarte hakken, nog veel ouder uitzag. Ik hoopte dat ze gelijk had. De bel ging. Eindelijk! Ik deed vrijwel meteen de deur open. Alex had een net, zwart pak aan. Ik moest zeggen dat hij er nog knapper uitzag dan normaal. Hij glimlachte naar me.

'Je ziet er echt prachtig uit,' zei hij.

Ik bloosde. 'Bedankt,' zei ik verlegen. Hij begeleidde me naar de auto. We kwamen aan bij het feest. Ik keek hoe de andere meisjes eruitzagen. Om eerlijk te zijn vond ik dat ik er zelf mooier uitzag, en ik was beslist niet arrogant. Ik zag hen in het begin jaloers naar me kijken, maar toen ze eenmaal zagen dat ik het was, Ella, begonnen ze weer tegen elkaar te fluisteren dat ik een slet was, met mijn volgens hen te korte jurkje. Alsof ze zelf een langere jurk aanhadden!

'Niets van aantrekken,' zei Alex me, 'Je ziet er veel mooier uit dan zij.'

Ik bloosde weer. Alex glimlachte toen hij zag dat ik een beetje rood werd. 'Kom, we gaan dansen,' zei hij, en hij trok me mee naar de dansvloer.

Na een tijdje dansen waren we best wel moe, dus haalden we wat te drinken en wilden we ergens gaan zitten. Het bleek heel moeilijk een zitplaats te vinden. Uiteindelijk vonden we er wel één, maar het was maar één stoel.

'Ga jij maar zitten,' bood Alex aan.

'Nee, ga jij maar.' 'Alleen als je op mijn schoot komt zitten,' zei Alex.

Ik trok een gezicht alsof dat heel erg was, maar ik stemde toch toe. Alex lachte. We gingen zitten, ik zijwaarts. Ik sloeg mijn arm om hem heen en ik leunde tegen hem aan. Ik voelde dat Alex zijn arm ook om mij heen sloeg. Ik bloosde weer een beetje. Wat had ik toch vanavond! Ik was me ineens heel erg bewust van mijn korte jurkje en mijn blote benen. Ik zette het weer van me af. Ik liep er al de hele avond in, waarom zou ik me er nu druk over maken? Ik had er bovendien zelf voor gekozen, dus ik moest niet zeuren. Ik twijfelde of Alex mij ook leuk vond. Aan de ene kant was het volgens mij niet echt normaal dat vrienden op deze manier bij elkaar op schoot zaten. Aan de andere kant was onze vriendschap ook niet echt normaal begonnen, en Alex had me ook wel meerdere keren getroost op een manier die ook meer iets was voor een koppel. Ik nam me voor om daar later maar over na te denken en nu gewoon te genieten van het feest.

Ik kreeg het een beetje benauwd. Het was warm binnen. We zaten op een mooie locatie, met een balkon, dus we konden naar buiten. Dat leek me eigenlijk wel een goed idee. 'Zullen we even naar buiten gaan? vroeg ik, 'ik voel me even niet zo lekker...' Alex knikte. Ik stond op. Eigenlijk vond ik het jammer dat ik van hem af moest. Ik wankelde een beetje, ik voelde me echt niet goed. Alex sloeg een arm om me heen om me te ondersteunen. We liepen langzaam richting het balkon. Eindelijk, frisse lucht! Ik voelde me weer een heel stuk beter.

'Gaat het weer?' vroeg Alex bezorgd.

'Ik geloof het wel,' antwoordde ik. Ik glimlachte naar hem. Mijn telefoon trilde. Een sms. Ik keek op mijn telefoon. Een sms van Miranda wanneer ik thuis was en of er niets gebeurd was. Ik keek hoe laat het was. Ik schrok een beetje, Het was al bijna 2 uur, en ik had beloofd om rond half 2 thuis te zijn omdat ik morgenvroeg weer lessen had!