KAMERA (TAMAMLANDI)

20. YANIK KOKAN İNTİKAM

KAMERA

(oy verip, yorum yapmayı unutmayın
keyifli okumalarr)

★★★

“Uzaktan duyulan siren sesleri,
bir ayaklanmanın başlangıcıydı.”

★★★

20. YANIK KOKAN İNTİKAM

Yaşamaktan zevk alamayan her insan, kendine hayata tutunmak için bir neden arar. Yaşamak istemeyen her insan, yaşamayı dilemek için bir umut ışığı arar. Ben o ışığı bulduğuma artık daha çok emindim.

Arabadaydık. Ardenin sol eli direksiyonda, diğer eli benim elimi tutuyordu. Gözleri yoldaydı ve arada bana bakıyordu. Üzerinde yeşil bir tişört ve siyah pantolonu vardı. Gözlerine siyah bir güneş gözlüğü takılıydı. Siyah saçları dağınıktı ve yine müthiş gözüküyordu.

“Bana aşık olduğunu bu kadar belli etme,”dedi eğlenen bir sesle. Onu dikkatle izlediğimi fark etmişti. Gülerek başımı iki yana salladım.

“Nazar değmesinden mi korkuyorsun yoksa?” Omuz silkti.

“Yakışıklılığıma nazar değmemeli. Kızlar beğenmez sonra.” Gözlerimi kısarak ona baktım.

“Umarım değer o zaman.” Gülümsedi.

“Kıskanılmak hoşuma gider Hazal Soyhan,”dedi göz ucuyla bana bakarak. Ardından baş parmağını elimin tersinde gezdirdi. “Senin tarafındansa daha çok.” Kısa bir an göz göze geldik.

“Eh, sana özel diyelim. Tadını çıkar,”dedim alaylı bir sesle. Güldü.

“Çıkarıyorum,”dedi dudağının kenarı kıvrıldığında. Bu iması dün geceyi hatırlattığında yanaklarıma ateş oturdu. Her bir saniyesi mükemmeldi ve hala hatırlıyordum. Unutmam imkansızdı. Her bir dokunuşu zihnimdeydi.

“Stresliyim,”dedim dakikalar sonra gergin bir sesle. “Eğer Kaya ceza alırsa, işler dahada zorlaşacak.” Direksiyonu sola çevirerek yeni bir sokağa girdi.

“Beyza kendinden emin konuşuyordu,”dedi sakin bir sesle. “Bir şeyleri ayarlamış olmalı.” Kaya'nın mahkemesine girmek için adlileyeye gidiyorduk ve Sefa Yakut davası'nın kaderi biraz daha çizilecekti. Az kalmıştı. Çakır artık gerçek yüzünü göstermişti ve Sefa Yakut aranmaya tekrar başlanmıştı. Fotoğrafları her yerdeydi. Hatta bazı guruplar ellerine onun fotoğraflarını alarak sokakta eylemler yapıyordu. Kayra'nın babası eylemlere katılmaktan hiç çekinmiyordu. Ceren'in annesi yorgun haline rağmen bize yardımcı olmak istediğini söylüyordu ve o da eylemlere katılıyordu. Nehir'in ailesi ise zaten bendim ve Sefa Yakut yerin dibinede girse onu bulacaktım.

“Umarım,”dedim bende derin bir nefes vererek. “Çok yaklaştık. Umarım Kaya her neyden korkuyorsa bundan vazgeçer ve kendini savunur. Ya da Beyza onu kurtarmanın bir yolunu bulur. Bulmalı çünkü bize anlatacakları var, biliyorum. Belki çok uzak düştük ama ihanet onun sırtına çok ağır gelir. Onu buna neyin mecbur bıraktığını bilmek istiyorum.”

“Benim birkaç tahminim var,”dedi Arden kaşlarını çattığında. “Mahkemede göreceğiz.” Tam o esnada adliyenin önüne varmıştık. Arabadan indiğimizde gözlerimi büyük binaya çevirdim. İnsanlar girip çıkıyordu ve epey yoğun bir kalabalık vardı.