5. BAŞLANGIÇ NOKTASI

438 36 8
                                    

KAMERA

( oy verip yorum yapmayı unutmayınn )

"Her kaderin, vardır bir
başlangıç noktası."

5. BAŞLANGIÇ NOKTASI

Her insanın hayatta bir dönüm noktası olduğuna inanırdım.

İyiler bir noktadan sonra kötüye, kötüler bir noktadan sonra iyiye dönüşürdü ve asıl kötüler o zaman ortaya çıkardı.

Ancak birde başlangıç noktası vardı.

Kader bir başlangıç noktasıydı ve biz her seferinde o noktaya tekrar dönerdik. Önemli olan o noktaya bir şeyleri başararak dönmekti.

Benim dönüm noktam ailemin ölmesiydi ve Nehir'in ölümü beni tekrar o noktaya götürmüştü. Eğer bir daha aynı noktaya döneceksem, bir şeyleri başarmalıydım.

"Tamam dedim ya Arden. Yeterince zor şey yaşadı, bir de sorgu odasına mı alayım kızı?" Pelin Sezgin'in evinde kalmak istemeyince, onu bana getirmiştim. En azından babasından özür dileyene kadar burada kalacaktı. Bildiklerinide anlatacağına söz vermişti.

"Savcı Poyraz'la konuştum. Nehir'in özel eşyaları incelemeden geldi. İşin bitince ara geleceğim. Konuşuruz." Buna hazır mıydım bilmiyordum ama yinede hazır olmam gerekti.

"Tamam. Ararım."

"Hazal."

"Efendim."

"Sen çok güçlü bir kadınsın. Bunu unutma tamam mı?" Şevkatli sesi kulağıma dolduğunda gülümsedim.

"Teşekkür ederim." Ardından telefonu kapattım. Salona geçtiğimde, Pelin koltuğa oturmuştu. Üzerinde beyaz bir kazak ve krem rengi pantolonu vardı. Okulda gördüğüm o özgüvenli kızdan şimdi eser bile yoktu. Ellerimde tuttuğum kahvelerle yanına oturdum.

"Bunu bir sorgu olarak düşünme,"dedim kahvelerden birini ona uzatarak. "Arkadaşın olmak için birazcık büyüğüm ama ablanla sohbet ediyormuş gibi düşünebilirsin." Acılı bir gülümsemeyle başını salladı.

"Tamam Hazal abla."

Abla.

Boğazımda bir yumru oluştu. Nehir'in bana abla diyen neşeli sesi yankılandı beynimde. Her haşat içinde akademiden geldiğimde, abla diye peşimde koşturduğu günler dolandı zihnimde. Yorgun olduğumda sürekli kovardım onu yanımdan.

Şimdi olacakları bilseydim, bir an olsun ayırmazdım yanımdan.

Hayat çok garipti.

"Sen iyi misin?"diye seslenen Pelin, beni anımsadığım anılardan çıkardı. Başımı salladım hızlıca.

"Evet evet iyiyim. Aklıma bir şey geldide. Neyse, başlayalım hazırsan?" Başını sallayarak beni onayladı.

"Başlayalım."

"Şimdi. İlk olarak Sezgin'le nasıl tanıştın ve zaman çıkmaya başladınız?" Bir kaç saniye düşündü.

KAMERA (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin