"သမီး နွေမနိုးသေးဘူးလား"
"သမီး ခုနကသွားကြည့်တော့နိုးနေပါပြီး အဖေ"
မနက်စာစားဖို့ရန်မာန်နဲ့နွေကိုစောင့်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ဒီနေ့ကကျောင်းပိတ်ရက်မို့မာန်ကအိပ်ယာကိုနောက်ကျမှထတက်သည်မနေ့ကလည်းမိုးချူပ်မှအိပ်သည်လဲပါတာပေါ့။
"နွေ သမီးကိုဘာပြောသေးလဲ"
"ဟုတ် မနေ့ကကိစ္စတွက်သမီးကိုတောင်းပန်တယ် ပြီးတော့...နွေကအရင်ကနဲ့မတူတော့ဘူးအဖေ"
"ဘာကိုလဲ သမီး!"
"နွေ အရင်ကလိုမဟုတ်တော့ဘူး!အရင်ကဆို သမီးကိုပြုံးရွှင်ရွှင်ပြောတယ် မနက်အိပ်ယာနိုးတာနဲ့သမီးကိုမရှိရင်သမီးကိုအမြဲရှာတကျဲ့သူက ဒီနေ့သမီးကိုရှာလည်းမရှာသလိုမေးလည်းမမေးဘူး!"
နွေအကြောင်းကိုပြောနေရင်းဝမ်းနည်းသလိုဖြစ်လာလေသည်ကြောင့်ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းရပြန်သည်။သူရင့်ကျပ်မှဖြစ်မည်လေ နွေတောင်ရင့်ကျပ်လာပြီးပဲက။နွေဘာဖြစ်နေလဲဆိုတာသိချင်မိတယ်။
"သမီးရယ် ကြာရင်အရင်လိုပြန်ဖြစ်သွားမှာပါ!အဖေကြည့်လုပ်မှာမို့စိတ်ထဲမထားနဲ့တော့နော်"
"........"
"ကဲ စားတော့စားတော့ အဖေနွေ့ကိုသွားကြည့်လိုက်မယ်"
"အဖေ ဖြစ်ပါ့မလား!"
"ဖြစ်ပါတယ် စိတ်မပူနဲ့နော် သမီးစားနှင့်ခနနေဖေဖေလာခဲ့မယ်"
"ဟုတ်!"
သတိုးလည်းချမ်းခေါင်းလေးကိုပွတ်သပ်ပေးပြီးအပေါ်ထပ်ကိုတက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ချမ်းကတော့ဒီကိစ္စကိုသိချင်ပေမယ့်ထွေထွေထူးထူးမမေးနေတော့ပေ။
~~~~~~~~~~~
"သားနွေ"
အခန်းတံခါးကိုဟရုံလေးဖွင့်အရင်ဖွင့်ပြီးခေါင်းကိုနည်းနည်းတိုးဝင်ပြီးနွေနာမည်ကိုအရင်ခေါ်လိုက်လေသည်။နွေကတော့ကုတင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေပြီး ဖုန်းကိုစူးစူးစိုက်စိုက်ဖြင့်ကြည့်နေလေသည်။
"သား ဘာလုပ်နေတာလဲ"
အခန်းထဲကိုဝင်လာပြီးတံခါးကိုပိတ်နေရင်းဖြင့်မေးလိုက်လေသည်။နွေကတော့ဖုန်းကြည့်နေတာကိုမပျက်ပေ။
YOU ARE READING
ရန်ညိုးနဲ့အချစ်
Actionဤficသည်ရိုင်းစိုင်းသည့်စကားလုံးများပါနိုင် သည့်အတွက်ကြောင့်မနှစ်သက်ပါက အစတည်းကမဖတ်ဖို့ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်..!! ဤဇာတ်လမ်းသည်စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာဖြစ်သည့်အတွက်အပြင်လောကနှင့်ကွာခြားမှု့လေးတွေတော့ရှိနိုင်ပါသည်။
