"ကိုကို!တော်တော့!"
နွေအင်္ကျီတွေကိုချွတ်ပြင်နေတုန်းနွေ့စူးစူးဝါးဝါးအော်သံကြေင့်သူလက်တွရပ်တန့်သွားလေ၏။နွေကသူ့ကိုအခုလိုတစ်ခါမှမအော်ဖူးပေ။သူနွေ့ကိုမော့ကြည့်တော့သူ့ကိုစိတ်တိုသလိုကြည့်၍မျက်ရည်များအဝိုင်းသားနှင့်ပင်။
"ကိုကိုဘာလုပ်နေတာလဲဆိုတာရောသိရဲ့လား!နွေ့ကိုဘာထင်နေတာလဲ!"
"ကို.....!"
"ဟင့်!ဖယ်!"
သူ့ကိုယ်ကိုတွန်းချ၍ကုတင်ပေါ်ကကုန်းဆင်းသွားလေသည်။သူ့ကိုစိတ်ပျက်သလိုတောင်ကြည့်သွားသေးသည်။
"ကို...ကိုတောင်းပန်ပါတယ်နွေ!နွေသဘောမပါပဲအတင်းလုပ်မိသလိုဖြစ်သွားတယ်!ကိုတောင်းပန်ပါတယ်!"
"..........."
သူ့ကိုနောက်ကျော်ပေးထား၍သူ့စကားကိုရပ်၍နားထောင်နေလေသည်။
"နွေမကြိုက်ရင်ကိုနောက်တစ်ခါဘယ်တော့မှမလုပ်တော့ပါဘူး!ကို့ ကို....စိတ်မပျက်သွားပါနဲ့နော်. . .နွေ..!"
"..........."
ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲအခန်းထဲကထွက်သွားလေသည်။သူလိုက်၍တောင်းပန်ချင်ပေမဲ့အခြေနေပိုဆိုးသွားမှာကိုသိသည်ကြောင့်မနက်ကျမှနွေ့ကိုသေချာတောင်းပန်တော့ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
နွေသူ့ကိုရွံ့သွားပြီးလားတောင်မသိ။သူတကယ်စိတ်လွှတ်သွားမိတာ။နွေ့ကိုဘယ်လိုမျက်နှာပြရမလဲတောင်မသိတော့ချေ။
~~~~~~~~~~~~
ဒေါက်!
ဒေါက်!
ဒေါက်!
"မမ၊နွေဝင်လာမယ်နော်၊အိပ်သွားပြီးလား"
နွေ့အသံကငိုသံပေါက်နေလေသည်။သူတစ်ယောက်ထဲမအိပ်ချင်လို့မမဆီကိုမနည်းပြန်ဆင်းလာရခြင်းပင်။အပေါ်မှာတုန်းကလည်းမာန်သူစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲလုပ်တုန်းကလည်းသူအတင်းရုန်းပြီး၊သူ့ကိုကန်လိုက်တာကြောင့်ရောခြေထောက်ကပို၍ပင်နာလာလေသည်။ဒါမဲ့သူအံ့ကြိတ်ပြီးခံထားရလေသည်။
ချမ်းကနွေ့အသံကြားတော့မအိပ်သေးတာနဲ့ချက်ချင်းလာဖွင့်၏။မမကညအိပ်ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီအပြာရောင်နုနုနဲ့ပင်။ကလေးအမေလိုတာင်မထင်ရအောင်ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းသည်။
YOU ARE READING
ရန်ညိုးနဲ့အချစ်
Actionဤficသည်ရိုင်းစိုင်းသည့်စကားလုံးများပါနိုင် သည့်အတွက်ကြောင့်မနှစ်သက်ပါက အစတည်းကမဖတ်ဖို့ပြောချင်ပါတယ်ရှင့်..!! ဤဇာတ်လမ်းသည်စိတ်ကူးယဉ်သက်သက်သာဖြစ်သည့်အတွက်အပြင်လောကနှင့်ကွာခြားမှု့လေးတွေတော့ရှိနိုင်ပါသည်။
