Si Maya, isang babaeng maraming pangarap sa buhay. Nag ibang bansa para maka tulong sa pamilya at maka pag ipon para sa pansariling pangangailangan. Isa din syang WOLPERS fan nang WOLF FLO dance crew. One of her dreams is makita sa personal ang kan...
Dinala kami ni Mr. Cho sa isang park na kung saan ay napakaganda. May lake na napapaligiran nang makukulay na puno. Autumn ngayon kaya ang gaganda at ang titingkad nang kulay nang mga dahon nang punong kahoy.
Habang nag lalakad lakad kami ay nakakita kami nang field full of flowers na may mga upuan. Siguradong pwedeng mag picture duon.
"Ang ganda dito mr. Cho. Ang sariwa nang hangin an daming mga bulaklak at napaka solemn nang place." Sabi ko sa kanya.
"Hahaha. Oo isa to sa paborito kong puntahan kapag gusto kong mag pag isa. Kumakalma ang isipan ko. Gusto niyo bang dumito muna at mag picture?"
"Sige po. Picturan ka po namin mr. Cho remembrance lang. Hihi" si Ena.
"Hahahaha. Sige gusto ko yan. Na aalala ko anak ko sa inyo. Nakakamiss."
Pinicturan nga namin si mr. Cho kasama nang mga bulaklak sa garden. Ang ganda nang kuha.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Aba ang ganda nang kuha niyo dito sakin. I send niyo sakin at ipapakita ko sa asawa ko. Hahaha."
"Sige po sir." Sabi ko sa kanya. Hindi ako ang kumuha nang picture si Miki phone ko lang ang ginamit.
"O siya tara na at mag hanap tayo nang ibang lugar pa nang maka kain na at lunch time na din." Saad ni mr. Cho.
"Tara at gutom na din ako. Hahaha." Sang ayon ni Mini.
Na rating namin ang lugar kung saan maraming bench at mesa sa loob nang park ang pagkakaiba lang ay makikita mo ang ganda nang Busan. Para kaming nasa tuktuk nang bundok at kitang kita namin ang tanawing iyon.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Habang kumakain ay panay tingin ko naman sa magandang view. Pinili ko talagang humarap sa view para kitang kita ko. Hindi na ata ako maka kain nang maayos kasi busog na din ako sa tinitignan ko.
"Huyy ! Bii kumain ka kaya muna bago ka tingin nang tingin jan." Sabi ni Joyce sa akin.
"Sorry di ko mapigilan ang ganda kasi nang tanawin. Nakakabusog. Hahaha."
"Sira ka talaga. Pero di kita ma sisi. Nakaka inlove nga naman nang tanawing to. Siguro mas nakakakilig kung yung kasma mo dito ay yung taong mahal mo. Sheeeyt." Dagdag niya
Siguro nga. At isang tao lang din ang na iisip ko sa oras na to na gusto kong maka sama sa lugar na to. Pero mukhang malabo. Hahaha.
Matapos kaming managhalian ay dinala nman kami ni mr. Cho sa pinaka malapit na beach. Sabi ko na nga ba at last stop namin ang beach. Hahaha. Ewan ko sa mga kasama ko kung may dala bang gamit tong mga to.
Dumating kami sa HAEUNDAE BEACH andaming tao parang summer pa rin sa dami nang taong naliligo ngayon. Dumiretso muna kami sa hotel na nai book ni mr. Cho para sa amin.
"Ang galante ni mr. Cho ano? Kahit pa sabihing nasa iisang room lang tayo ay pinag book pa rin tayo nang hotel." Sabi ni Layla
"Natutuwa lang siguro siya sa grupo natin at sa lahat nang batch na hinandle niya ay tayo lang ang madaling turuan at hindi sumakit ulo sa atin." Sabi naman ni Joyce.
"Siguro ay namimiss niya lang talaga ang anak niya. Na mention niya kanina sa akin yun nang andun tayo sa garden." Sabat ko sa usapan.
"Asan nga kaya anak ni mr. Cho ano? Bakit hindi ko nakikita sa training center? Diba dun lang din naman ang bahay nila sa likod nang training room?" Tanong ni Mini.
Tama si mini simula nang dumating kami sa training center ay hindi pa namin nakikita ang anak ni Mr. Cho. Kahit dumalaw man lang ay wala rin. At oo iisang location lang din ang training center at bahay ni Mr. Cho.
"O siya tara na at mag swimming. Minsan lang to. Simula next week ay trabaho na ang haharapin natin at bihira na lang tayong maka gala. Enjoyin na natin to at libre pa. Ahahaha." Saad ni Beka na ikinatawa naming lahat.
Bumaba na nga kami at nag tungo sa beach. Naligo nga kaming lahat at nag kkwentuhan at nag tatawanan.
Ang saya nang araw na to. Dagdag experience at masayang memories habang andito ako sa SoKor. Napangita ako nang makita ang mga kasama kong masaya ding nag tatawanan. Masaya akong sila ang nakasama ko sa batch namin.
