İlk iş günü

34.6K 2K 695
                                    

Ben geldim!🙂‍↔️

Oy verdiyseniz iyi okumalar✨

"Hay senin abini!"

Doğru mu duymuştum?

"Efendim?"

Duyduğumu anladığında boğazını temizleyerek tekrar konuşmuştu.

"Abini diyorum."

"A-anladım."

Anlamamıştım. Cidden o anlamda mı söylemişti, yoksa ben mi yanlış anlamıştım?
Aramızda uzun bir sesizlik oluştu. Cebinden sigara paketi çıkarmasıyla kaşlarım havalandı. Sigara mı içiyordu? Ben niye daha önce görmemiştim. Sigarasını yakmasıyla,
bana arkasını dönmesi bir oldu. Rahatsız olmazdım ama böyle düşünceli davranması hoşuma gitmişti.

"Ne zamandır sigara içiyorusun Evren abi?"

Sorumu duymasıyla elindeki sigarayı söndürdü. Sigarayı yan tarafımızdaki çöpe atarak bana döndü. Daha yeni yakmamış mıydı? Neden söndürdürmüştü ki? Ben anlamsızca ona bakarken, o bana anlandıramadığım bir şekilde bakıyordu.

"Beş yıldır içiyorum. Çok severek içmiyorum ama bırakamıyorum da."

Ben anlamsızca ona bakmaya devam erken. Telefonun çalmasıyla üstümdeki bakışlarını çekti .

"Efendim?"

Kim ne dediyse yüzü ciddileşmişti.

"Anladım, tamam geliyorum."

Telefonu kapatıp cebine koyarken bana döndü.

"Karakola gideceğim. Sende daha fazla üşümeden içeri gir. Yüzün bem beyaz olmuş civciv."

Bana küçüklüğümden beri civciv diyordu. Eskiden kızsam da artık alıştığım için bir şey demiyordum. Onu onayladığımı belirten bir mırıltı çıktı dudaklarımdan.

"İyi geceler o zaman Evren abi."

Yüzünde anlandıramadığım bir ifade vardı.

"İyi geceler civciv." 

Gülümseyerek eve doğru ilerledim. Aklıma abim gelince kapıyı açabiliceğim en yavaş şekilde açtım. En ufak seste yanımda biticeğine emindim.

Eve tam girecekken anlık bir dürtüyle arkamı döndüm. Evren abi arabasına yaslanmış eve girmemi bekliyordu. Hızlıca önüme dönerek eve girdim. Garip bir duygu sarmıştı içimi.

Ayakkabılarımı hızlıca çıkartarak odama ilerledim. Yan odamdan gelen horultu seslerinden abimin uyuduğunu anlamıştım. Odama girdiğimde üstümde ki montumu sandalyeye atarak kendimi yatağıma bıraktım. Onca şey arasında karnımın ağrısını bile unutmuştum. Karnımın ağrısını unutmaya çalışarak gözlerimi kapattım.

•••

Duyduğum alarm sesiyle araladım gözlerimi. Neredeydi bu telefon? Yerde şarjda olan telefonu gördüğümde debelendim yatakta. Alarmı kapatmak için kalkmalıydım. Kısa süre ayılmamı bekledikten sonra ayaklandım. Bu alarmların sesi neden böyleydi? İnsanın siniri bozuluyordu. Güzel şeyler düşünmeye çalışarak telefonumu yatağa koydum.

Hala uykum vardı, açılamamıştım. Kısa bir esneyerek lavaboya ilerledim. Yoğun bir gün olacaktı. Kısa sürede işlerimi hallederek odama geri döndüm. Adet olduğum için rahatlamak için sıcak bir duş da almıştım. Uykum da zaten duştan sonra açılmıştı. Dolabın karşısına geçerek bu gün giyeceğim kombinimi seçtim. Siyah yüksek bel kumaş pantolon, siyah blazer ceket ve beyaz badimi kombinledim.

Güzeltepe Mahallesi -DÜZENLENİYOR!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin