Güzeltepe Mahallesi -DÜZENLENİYOR!!

9. Bölüm

Satır aralarına yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın, seviliyorsunuz🐥
İyi okumalar civcivler🐣

"Kızım kalk artık!" Annemin ikinci kez odama girmesiyle gözlerimi araladım.

"Anne boş günüm işte uyuyorum!" Desemde annem perdeleri açıp, içeriden elektrik süpürgesini getirmişti. Annemin odayı çekmeye başlamasıyla oflayıp, yataktan kalktım. Hayır yani boş günümde' de rahat bırakmıyorlardı. Lavaboda işlerimi halledip tekrar odama döndüm. Annem çoktan işini bitirip odamdan çıkmıştı. Telefonuma gelen bildirim sesiyle komidinin üstünden telefonumu aldım.

Gönderen:Gülce Teyzem
Alaram yarın günüm olucakta güzel kızım. Senin şu turtadan yapabilir misin bana?

Tabi yaparım Gülce teyzem de
bizim evde kırmızı elma yok .

Bizim evde var kızım. Sen gel, burda yaparsın hatta banada öğretmiş olursun.

Tamam hazırlanıp geliyorum.

Telefonu yatağa atıp dolabımı açtım. Siyah kazağımı ve siyah taytımı çıkarıp hızlıca giyindim. Kahvaltıyı artık Gülce teyzenin yaptığı şeylerden, atıştırarak yapıcaktım. Masanın üstündeki siyah tacımı görmemle gülümsedim. Bunu babam almıştı. Tac'ı kafama takıp, montumu ve telefonumu aldıktan sonra odadan çıktım. Dış kapıyı açarken içeriye seslenmeyi de unutmadım.

"Anne! Ben Gülce teyzelere gidiyorum!"

"Tamam kızım geç kalma!"

Ayakkabılarımı giyip kapıyı kapattım. Gülce teyzelerin evi bizim evin çaprazında kalıyordu. Denizlerin evinin karşısında yani. Bahçelerine girmemle Mustafa amcayla karşı karşıya gelmiştim.

"Alara kızım, bize mi geliyordun?"

"Evet. Gülce teyze turta yapmamı istedi de."

"Anladım güzel kızım. Bende telefonumu unutmuşum evde. Neyse size kolay gelsin ben kırtasiyeye geçiyim." Evet, Mustafa amcanın bir kırtasiyesi vardı. Mustafa amcanın gitmesiyle zile bastım. Kapı anında açılmıştı.

"Güzel kızım hoş geldin."

"Hoş bulduk Gülce teyze." Sıkı sıkı sarılmamızın ardından mutfağa geçmiştik. Masanın üstünü görmemle gözlerimin içi parlamıştı. Hayır yani bu kadarını da beklemiyordum. Sarmalar,
börekler,kekler.. say say bitmezdi.

"Sen kahvaltı yaptın mı kızım?"

"Yapmadım."

"Ay ben sana tabak yapıyım. Sen de benim oğlanı uyandırsana." Oha Evren evde miydi? "Sabaha karşı geldi nöbeti mi ne varmış paşamın." Paşam..

"Tamam Gülce teyze."diyerek mutfaktan çıktım. Odası salonun yanımdaydı. Kapıyı tıktıklasamda içerden ses gelmemişti. Kapıyı araladım ama keşke aralamaz olsaydım. Yatakta yatan üstü çıplak bir Evren görmeyi hiç beklemiyordum. Mart ayındayız be adam!

"Evren?" Beşinci seslenişimdi ama hala bir uyanma belirtisi göstermemişti. Kapıyı tamamen açıp içeri girdim. Yatağa oturup tekrar ona seslensemde hala uyanmamıştı. Hatta bana arkasını dönmüştü. Ayı.