Güzeltepe Mahallesi -DÜZENLENİYOR!!

Kararsızlık

Ben geldim!🙂‍↔️

Diğer bölümlerin yarısı kadar yazdım. Arada olur böyle şeyler diyerekten oy verdikten sonra iyi okumalar dilerim✨

Dün Selin gittikten sonra direk uyumuştum. Aklım o kadar karışıktı ki uyumak çok iyi gelmişti. Bu gün Deniz'de kalacağım için moralim bozuktu. Neyse ki yanımda Selin ve Aslı olacaktı. Onlar varken en azından Denize katlanabilirdim.

Evren abi konusu ise aklımı kurcalıyordu. Ona karşılık verebilir miyim? Sorusu aklımda dönüp dolaşıyordu. Hala bir sonuca varamamıştım. Abimle bu aralar aramız bozuk olsa da o benim canımdan çok sevdiğim abimdi ve Evren abi de onun en yakın arkadaşıydı.

Kafamı iki yana sallayarak evde kimsenin olmamasının rahatlığıyla şarkımla mutfağa girdim. Annemler erkenden kocaelindeki düğün için yola çıkmıştı. Abim ise nöbetteydi yani buzdolabına yapıştırdığı not bunu söylüyordu. Notu alarak çöpe attım.

Kendime küçük bir kahvaltı hazırlarken en sevdiğim doksanlar şarkıma eşlik ettim. Bir yandan da dans ediyordum.

"Onun arabası var,güzel mi,güzel?
Şöförü de var, özel mi, özel?
Bastı mı gaza,gider mi,gider?
Maalesef ruhu yok.
Onun için hiç mi, hiç şansı yok."

Evet doksanlar şarkıları arasında en çok sevdiklerim Mustafa sandal şarkılarıydı. Birazcık hayranı olabilirdim, birazcık. Etrafımda yumurtayla dönerek ocağa yöneldim. Şarkıyı söylemeye devam ederken yumurtayı pişiriyordum.

Yumurta piştiğinde masaya geçerek kaldığım filmime devam ettim. Yemek yerken film veya dizi izlemek en sevdiğim aktiviteydi. Bir şey izlemeden yemek yiyebilen var mıydı ki?

Kahvaltım bittiğinde mutfağı toplamış hızlıca odama dönerek yoga matımı çıkarmıştım. Görüşmelerimin evde yapıcağım günler sporlarımı sabah yapmak daha iyi olurdu.
Krem rengi spor takımımı alarak hızlıca giyindim.

Evet şimdi terleme zamanı! Dedim ve mata oturmaya başladım. Karnım ağrısını sağolsun ki kendisini hatırlatmıştı. Şansıma söverek, sıcak bir duşa girmeye karar verdim.

•••

Bu gün ki danışanlarımla olan görüşmelerimi tabletimden yapmıştım. Duştan çıktığımda saçımı kurutmak için vaktim olmadığı için direkt masaya geçmiştim. Şu an saçlarım nemli olduğu için beni az da olsa rahatsız ediyordu ama abim geleceği için buna vaktim yoktu.

Kapı çaldığında televizyonu kapatarak ayaklandım. Zile bu kadar fazla basan salak kimdi acaba? Kapıyı sertçe açtığımda abim ve ikizlerle karşılaştık. Zile Yakup abinin bastığını fark ettiğimde güldüm.

Onlar içeri geçerken bende odama yöneldim. Yakup abiyle konuşmak eğlenceli olabilirdi ama abim ve Aykut abiyle, sanmıyorum. Gelmeyen tek kişi Evren'di ve onunla karşılaşmak istemediğim için hızlı olmalıydım.

Çantamı ve ceketimi aldım ama gözlerim telefonumu arıyordu. Nerde bırakmıştım ki? Gözlerim odayı tararken bir anda zil çaldı. Siktir! O gelmişti. Gelen seslerden Yakup abinin kapıyı açtığını anladım.

"Abi hoşge- Ooo... Hoşgeldiniz."

Niz mi? Kimle gelmişti ki? İnşallah Selindir.

"Hoşbulduk kardeşim."

Evren'in sesini duyduğumda gözlerimi kapattım. Sesinden etkilenmem normal mi?
Mutfakta ki balkon odamla bitişik olduğu için abimi görebiliyordum. Henüz Evren içeri girmemiş olmalıydı.