6. Bölüm

24.5K 1.5K 527
                                    

Satır aralarına yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın, seviliyorsunuz🐥
İyi okumalar✨💗

"Bize niye söylemedin? Yanında olsaydık? Nasıl, ne oldu? Aldırdın mı?"

"Hayır... Yapar mıyım öyle bir şey..." Sesi titriyordu. Konu ne zaman Giray olsa titrerdi sesi.

"Ne oldu o zaman Berfin?"

"Giray hastaneye yatırılmadan önce şüphelerim vardı zaten. Siz Giray'ın yanındayken bende gidip kan testi yaptırdım. Doğru çıkınca ona tutundum, tek umudum o oldu. Dedimki Giray buradan çıkıcak,
beraber büyüyeceğiz onunla. Olmadı, Giray beni, bizi bırakıp gitti. Yılmadım, bırakmadım, ona sığındım. Baban olmasada ben varım dedim ama bu seferde o beni bıraktı ben-" derin hıçkırığıyla kesildi sözleri. Sıkıca sarılıp göğüsüme yasladım başını. Bunca zaman bunları içinde tutmuştu, ne Onur ne de ben yanında olabilmiştik. Bizden uzaklaşsa da anlamamıştık. Üstelik Girayın bile emanetinden haberi bile yoktu.

Berfin sakinleşip hıçkırıkları kesilinceye kadar saçlarını okşadım, yanında olduğumu fısıldadım.
Kendini iyi hissedince tam olmasada çıktı kollarımın arasından. Islak gözleriyle bakınca güldüm, keyfini yerine getirmeye çalıştım, gıdıkladım biraz. Kalan gözyaşlarını sildim.

"Bundan sonra her şeyden haberim olucak, anlaştık mı?" Usulca başını salladı. "Sen benim de Onur'un da kardeşisin. Bizim aramızda gizli saklı olmayacak, aileniz biz senin."

"Söz,bir daha bir şey saklamıycağım." Birden ayağa kalkıp dolabının kapağını açtım. Gözüme kestirdiğim kombini suratına fırlattım. Daha o, ne olduğunu anlamadan odadan çıktım ve mutfağa ilerledim. Yürürken aynı zamanda içeri bağırdım.

"Hazırlan! Onurlara gidiyoruz!"

"Hayvan! Saçmalama ne işim var be-"

"Soru sormadım hanımefendi, giyinin ve içeri gelin!"

Alara

Berfin'in ağlamasını gördükten sonra Selinler balkona yanıma geldiler.

"Kız, ne konuşuyorlar öyle?"

"Ayy, duyulmuyor da!" Dik dik Deniz ve Selin'e baktım. Berfin, onun olduğunu düşündüğüm motoruna doğru giderken Yakup abinin sesiyle durdu.

"Oo Berfin Hanım nereye böyle." Bizim evin tarafına baktım. Yakup abi ve Aykut abi onlara doğru gidiyordu.

"Benim işim çıktı. Size iyi eğlenceler."

"İyisin değil mi Berfin?" Abimin sorusuyla kaşlarım çatıldı. Burada cidden bir şeyler dönüyordu.

"İyiyim Onur. Yarın bilardoda görüşürüz. Uğurlu şapkanla gel çünkü ihtiyacın olacak."

"Oo iddialısınız bakıyorum da hanımefendi."

"Her zaman Onur bey." Berfin'in ani duygu değişimine mi şaşırsaydım yoksa Evren'in Berfin'e olan kırgın bakışlarına mı bilemiyordum.

Berfin'in motoruna binip mahalleden uzaklaşmasıyla erkekler bize döndü. Aykut abi hariç. O zaten sabahtan beri yanımdaki Seline bakıyordu.

Güzeltepe Mahallesi -DÜZENLENİYOR!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin