{ 40 }

8K 982 120
                                    

"ငါတို့ ဒီမှာ ဟန်ဘင်း..."

ဘားထဲသို့ဝင်လာသော ဟန်ဘင်းကို ဂျီအွန်းက လက်လှမ်းပြသည်မို့ သူတို့ရှိရာဝိုင်းဆီကိုပဲ ဦးတည်သွားလိုက်မိသည်။

"ရောက်နေတာကြာပြီလား ငါ့ကောင်တို့.."

ဂျီအွန်းနဲ့လက်ဝါးချင်းရိုက်ကာနှုတ်ဆက်ရင်း မေးလိုက်တော့..

"စောနလေးကမှ ရောက်တာပါ..."

"ဒါနဲ့ ငါတို့ ရွှေမင်းသားလေးမျက်နှာက ဘယ်လိုဖြစ်...."

ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတဲ့ ဂျောင်ဂု မျက်နှာကမှိုင်တွေနေပြီး မျက်ခုံးတို့စုကျုံ့ထားသည်မှာ များစွာ စိတ်အလိုမကျနေကြောင်းကိုဖော်ပြနေသည်။
ဟန်ဘင်းမေးတာကိုလည်းမဖြေပဲ သူ့အတွေးနဲ့သူ ငြိမ်နေ၏။

"ထုံးစံအတိုင်း ကင်မ်ထယ်ယောင်းကို လွမ်းနေပြန်တာပဲ‌ နေမှာပေါ့..."

အကြောင်းသိတွေမို့ ဂျောင်ဂု ထိုသို့မှိုင်တွေနေတိုင်း မထိတထိစနောက်တက်ကြတာ သူတို့အကျင့်...
အသက်ရွယ်ကြီးလာလည်း အုပ်စုဆုံမိပြီဆိုရင်တော့ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ပြန်ဖြစ်သွားကြဆဲ...

"ငါ ထယ်ယောင်းကို ရှာတွေ့ပြီ..."

ဂျီအွန်းနဲ့ဟန်ဘင်းနှစ်ယောက်သား မျက်လုံးတွေပြူးကာ လက်ထဲက သောက်လက်စခွက်တွေကိုပင် စားပွဲပေါ်ပြန် ချလိုက်ရင်း..

"ဘယ်လို....ဘယ်မှာရှာတွေ့တာလဲ?မင်းနဲ့ရော စကားပြောဖြစ်ခဲ့တာလား...ဒီကြားထဲ ဘာလို့ ပျောက်နေရလဲဆိုတာရော မသိရဘူးလား..."

ဟန်ဘင်းက နဂိုတည်းက သွက်သွက်လက်လက် သမားပီပီ သူသိချင်တာကို ကရားရေလွှတ် တတွတ်တွတ်မေးတော့၏။

"ငါလည်း သိချင်ပေမယ့် သူက ပြောင်းလဲသွားပြီ....ငါနဲ့ ပက်သက်တာတွေကိုတောင် သူမေ့ပစ်လိုက်ပြီတဲ့...လုံးဝကို သူစိမ်းတစ်ယောက်လို ငါ့ကို ဆက်ဆံသွားတာ..."

"ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မှာလဲ....ငါတို့ မျက်စိနောက်ရလောက်တဲ့အထိကို မင်းတို့ချစ်ခဲ့ကြတာလေ.....မင်း နိုင်ငံခြားကနေပြန်လာတာနဲ့လက်ထပ်မှာလို့ ငါတို့ သိထားခဲ့ရင်း သူရုတ်တရက်ပျောက်သွားခဲ့တာမဟုတ်လား...."

The Alpha Zone (Completed)Where stories live. Discover now