°Unknown But Taegyu°

30

Tatilin şerefine bölüm yazmışım öyle dediler 🥳

"BİRİ ŞU SİKİK KAPIYI AÇSIN, ÖLÜYORUM LAN BURDA!"

Taehyun'un deli gibi bağırma nedeni bayılttığı için kucağında taşımak zorunda kaldığı Heesung'du. Kolları gittikçe aşağı düşerken taşıdığı bedenin düşmemesi için ayrı bir çaba gösteriyordu. Şuan en ufak bir çizik dahi almaması lazımdı. Taehyun ve Yeonjun ikilisi ona güzel bir ders verecekti ve o ana kadar Heesung'un tertemiz olması lazımdı.

"LAN YEONJUN"

Kapı açılmıştı.

"Geldim lan ne bağırıyon, ayrıca Yeonjun ne it askerlik arkadaşın mıyım senin ben?!"

"Biricik hyungum, kulun kölen olayım şu kapının önünden çekil yoksa yorgunluktan yere yapışıcam"

"Sen ver bana şu gerzeği"

Taehyun bir adım daha atıp Yeonjun'a doğru uzatmıştı kucağında taşıdığı bedeni. Üzerinden kalkan yükle beraber tüy gibi havalandığını hissetmişti Taehyun. Yeonjun ise kapıyı kapatmış ve şimdi kendisinin taşıdığı kişiye bakıp sırıtmıştı.

"Evet Heesung, ellerin armut topluyomuş. Ne kadar da çabuk düştün planıma?"

Yeonjun'un kendisiyle konuşması üzerine yanlarına Beomgyu'da Hessung'un bayılmış yüzüne bakarak derin nefes almıştı.

"Yazık, Taehyun'dan önce beni bulsaydın kapabilirdin, şansına küs"
Beomgyu'nun sınırları zorlayan lafına karşılık Yeonjun gülmesini tutamamış ve Taehyun'un vereceği tepkiye bakarak kahkaha atmaya başlamıştı.
Taehyun ise duyduğu laftan sonra eğik olan kafasını tek hamlede kaldırmış ve gözlerindeki siniri Beomgyu'nun da görmesini sağlamıştı.

Yeonjun "Beomgyu bence sen odaya çık ve kapını kilitle, 2 hafta boyunca da açma Taehyun anca sakinleşir zaten." dediğinde Beomgyu bir adım geriye atmıştı çünkü Taehyun avına bakan aslan gibi duruyordu.

"Yok Hyung o kadar d-"

"Beomgyu bence kaç yoksa canlı olarak görebileceğin son kişi olacağız"

Beomgyu arkasını dönüp odasına kaçtığında, Taehyun'un yorgun olduğuna ilk defa şükretmişti. Taehyun yavaşça koşarken Beomgyu tıpkı bir çita hızında odasına çıkmış ve kapısını kilitlediğinden emin olduktan sonra derin bir nefes alıp vermişti. Kapının önünde olduğunu hissettiği bedenle beraber alnına yapışan saçlarını geriye doğru itmişti Beomgyu.

Beomgyu "Kapı kilitli bi kere, gelemezsin hahaha" dediğinde Taehyun da karşı taraftan seslenmişti. Yani karşı taraftan olması lazımdı.
"Bu odanın iki farklı girişi olduğunu unutmuşsun hayatım.."

Beomgyu sola doğru döndüğünde koşarak yan odaya girmiş ve ordan da dış kapıya yaslanmış Taehyun'la karşılaşmıştı. Olduğu yerde beklemenin ne kadar saçma olduğunu düşünse de bir yere gidemezdi, Taehyun bir kez gözünü hırsı ile boyadıysa, istediğini alana kadar durmazdı. Bunu biliyordu..

"Eğer ki şuanda, kesip biçmem gereken birisi olmasaydı emin ol hayatın boyunca oturmak zorunda kalırdın Choi Beomgyu o yüzden şimdi düş önüme, madem sinirlenmemi bu kadar seviyorsun, bak bakalım sonucu ne oluyormuş."

"Ama-"

"Bir kez daha tekrarlarsam tutamam kendimi."

"Of of of!"

Beomgyu ayaklarını vura vura Taehyun'un yanına geldiğinde dudağında hissettiği kısa süreli baskıyla beraber duraksamış ve yumuşadığını hissettmişti.