İyi okumalar 💓
***
"Ne gelecek biliyor musun?"
Kafasını olumsuz anlamda salladı Minho,ne diyebilirdi ki?
"Hayır bilmiyorum anne."
Bir kaç sene öncesine gidelim şimdi,herkesin özendiği bir hayatı olan yada öyle gibi görünen bir yaşam. Zordu Minho için,her sabah okula gittiği zaman annesinin babasının ne kadar mükemmel oldukları hakkında arkadaşları tarafından çok söze maruz kalmıştı.
Hiç birine katılmıyordu,annesi ve babası bu dünyada ki en kötü ebeveynlerdi. Özellikle babasını hiç sevmezdi Minho,annesi onun için bir çok şey feda etmişti fakat babası? Onu ölüme terk edecek kadar sevmemişti kendisini.
Genelde pek asosyal değildir bir kaç sene önce ki Minho,herkes ile arkadaşlık kurmaya çalışır birisini üzdüğü zaman düzeltmeye çalışır veya gülümsemesi hiç yüzünden eksik olmaz.
Dedim ya,bir kaç sene önce ki Minho.
Maalesef şuan o halinden eser bile yoktu,hiç mi hiç.
"Minho,nereye daldın yine?"
İstemsizce irkildi ve Changbin'e anlamsızca bakmaya başladı.
"Ne oldu?"
Changbin derin bir nefes alıp ayağa kalktı.
"Kendini daha fazla yıpratmaya devam edecek misin?"
"Ne?" Dedi,Minho.
Ayakta ki beden kafasını yere eğdi, arkadaşını seneler sonra artık böyle görmek istemiyordu. Sessiz kalmak istemiyor,eskisi gibi yaşamına devam etmesini umuyordu. Fakat Minho bunun için çabalamıyor her şeyi daha da kötüleştiriyordu.
"Neden bir iyilik yapmıyorsun bize? Kendine gel Minho,eski arkadaşımı istiyorum ben ya! Çok mu şey istiyorum? Seungmin dile getirmedi fakat onun da bu durumdan rahatsızlık duyduğuna eminim, lütfen toparlan artık." Biraz durdu ve Minho'dan cevap alamayınca tekrar konuştu.
"Ailen seninle birlikte ölmedi Minho! Sen yaşıyorsun!"
Minho kafasını yere eğdi,biraz öylece durdu. Sınıfta ki bütün bedenlerin dikkati onlardaydı şimdi. Minho'nun tepkisini merak ediyordu herkes.
"Doğru ya.." dedi,Minho. Yere çöktü yavaş yavaş. Changbin de aynı onun gibi yere eğilip, boğazını temizledi.
"Yapma bunu kendine,kendini bitiriyorsun Minho."
Changbin sustu,Minho dizlerini kendine çekip kafasını dizlerine yasladı.
"Doğru ya," dedi,tekrar.
"Kendimi bitiriyorum."
Bir süre ortam sessiz kalınca,Minho'nun kafasını kaldırmadan hıçkırıkları duyuldu. Bedeni sarsılıyor ve daha çok ağlıyordu.
"Ağlama.." dedi, Changbin. Arkadaşının sarsılan bedenine sarıldı uzun uzun.
Sınıfta ki bedenler onları şaşkınca izlerken, çoğu çıkmış çoğu da videoya çekiyordu. Sonuçta okulun neredeyse popüler çocuğu ağlıyordu,baya iyi haber olurdu değil mi?
"Changbin ben geri dönmek istiyorum, acı çekiyorum amına koyayım!"
"Sus,sus. Tamam, geçti."
Changbin konuyu değiştirmek için onu susturmaya çalışsa bile Minho susmuyor, pişmanlığını dile getirmekten başka elinden bir şey gelmiyordu.
"İyi değilim, değilim Changbin neden kimse görmüyor!?"
"O günden sonra kaybettim ben kendimi,sanki amına koyayım sanki bir boşlukta sürükleniyorum anlıyor musun beni!?"
Göz yaşları yanaklarından süzülürken,bir yandan da Changbin ona sarılıyordu.
"Geçti Minho.."
Okul koridorunda ilerleyen beden kitaplarını bırakmak için dolabına ilerledi ve kapağı açtı.
"Duydun mu Lee Minho sınıfta ağlıyormuş!" Genç bir kız arkadaşı ile yanından konuşarak geçtiği zaman,Jisung'un kitabı koyan eli havada durmuş biraz düşünmüştü. Minho mu? Minho, ağlıyor muydu?
Kitapları hızlıca yerine koydu Jisung,sonra sınıfa ilerledi ve kapıyı hızla açtı. Gördüğü manzara hoşuna gitmemişti tabii.
Minho ağlamayı durdurmuş olsa bile ağladığı çok belliydi, kafasını Changbin'in omuzuna koymuş sayıklıyordu. Changbin ise ona geçtiğine dair bir şeyler zırvalıyordu.
"Minho!" Dedi,hemen kapıyı kapatıp yorgun bedenin önünde diz çöktü.
Minho gözlerini kapatıp, sayıklamayı durdurdu.
"Minho,iyi misin?"
Kafasını olumlu anlamda salladı,Minho.
"O iyi,sonra sorarsın iyi olup olmadığını biraz yanlız kalsa iyi olacak." Changbin konuştuğu zaman Jisung göz devirerek,Minho'nun elini tuttu. Her ne olduysa onunla da çözebilirdi.
"Gel,terasa çıkalım olur mu?"
Changbin ona sinirli bakışlarını yollarken,bu Jisung'un gram umurunda değildi aslında. Minho'yu neyin bu kadar üzdüğünü merak ediyordu.
Ve Minho ona güvenip her şeyi anlatacaktı.
_____________
Bu kitaba yazdigim su an ki en uzun bolum saka gibi ama gercwk
Her neyse asiri sacma bi bolum oldu ama kusura bakmayin artik gecenin ikisinde yazilimca anca böyle oluyo
Opuyorum,baybay!!
-Ruby.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmpossible smile,Minsung✓
Fanfiction"Tatlı bir tebessüm hiç bu kadar zor gelmemişti bana."
