Selamm, FİNAL BPLUMUNE HOOSSGELDİNİZZ!!!
İyi okumalar 🙁🌟💋
***
"Teşekkür ederim efendim.."
Gülümsedim ve Jisung'a çevirdim bakışlarımı, dudaklarını gülmemek için bastırmış yere bakıyordu.
Evi temizledikten sonra daha dinlenmeye vakit bulamamışken,Bayan Han gelmişti.
Şimdi ise tanışmış öylece sohbet ediyorduk,daha doğrusu Jisung benimle dalga geçiyor; bende Bayan Han'ın sorduğu soruları cevaplamaya çalışıyordum.
"Nasıl tanışmıştınız Jisung ile canım?"
Gülümsedim ve boğazımı temizleyip,dikleştim.
"Liseden,efendim."
İçten bir şekilde gülümsedi ve eli ile omuzumu patpatladı.
"Bana anlattığı biri vardı,o sensin sanırım."
Anında Jisung'a baktığım zaman gülümsemesi kesilmiş,annesine sinir olmuş bir şekilde bakıyordu.
Sırıttım.
"Ya,bahsediyor muydu?"
"Ah,tabii canım. Sabah akşam seni anlatırdı,bende merak etmiştim o kişiyi. Sensin demek ki!"
Konuştuğu zaman,Jisung ortaya daldı sözleri ile;
"Anne!?"
Çocuklar ile güldüğümüz zaman bu sefer pis pis bakan Jisung idi.
"Aman neyse,iyisiniz o yeter bana."
Çocuklar ile birlikte Bayan Han'ı onayladığımız zaman, Changbin esneyip ayağa kalktı.
"Ben gidiyorum."
Tam çıkacakken döndü ve Bayan Han'a baktı.
"Yani,sorun olmazsa..uyuyacağım da.."
Bayan Han güldü ve eliyle sorun olmadığını ifade etti.
Seungmin sevgilisine göz devirip, kafasını omuzuma yerleştirdi.
"Çok boş konuşuyor."
Konuştuğunda onu onayladım.
"Katılıyorum."
Kaşlarını çattı ve kafasını kaldırıp,omuzuma vurdu.
"Sen katılamazsın bu düşünceye."
Anlamsızca baktım yüzüne;
"Niye oğlum?"
Gülümsedi ve esnedi tekrar.
"Ben boş diyebilirim sevgilime,sen diyemezsin."
Ona iğrenerek baktım ve çocukların sohbetini dinlemeye başladım tekrardan.
***
Bayan Han gittiği zaman yemek yemiş ve etrafı öylece toparlamıstık.
Şimdi ise Hyunin ikilisi evlerine gitmişti,Seungmin ve Changbin yine gıcıklık yüzünden bizi bırakmamış evlerine de gitmemişlerdi.
Fakat Jisung ile zorla da olsa sahile inebilmiştik,sabahtan beri yalnız kaldığımız ilk zamandı bu.
Havanın esintisi,havada ki yıldızlar ve denizin keyifli dalga sesleri gerçekten iyi gelecekti ikimize de.
Olduğumuz duruma şaşmamak elde değildi, şuan onu yanımda öylece gökyüzünü izlerken hayal etmek çok zor gelirdi.
Ama şuan yanımda ve ben onun elini tutabiliyordum.
Zor gelmiştik buralara,kolay olmamıştı. Yine de şuana bakarsak, çevremiz iyi. Hayatımızda büyük bir sorun yok ve en önemlisi..biz beraberiz.
Jisung ve ben.
Biz.
Bunun bozulmamasını içimden yüzlerce kez dile getirdim,bu mutluluğun sonsuza kadar gitmesini Tanrı'dan yüzlerce kez diledim.
O anda yıldız kaydı,Jisung'a baktım ve onunda bana baktığını fark ettim.
Aynı anda gülümsedik birbirimize.
"Dilek tuttun mu?"
Sorduğu soru üzerine gülümsedim,
"Diledim."
Her zaman dilediğim şeyi,tekrar ve tekrar diledim.
"Umarım hep benimle olursun Hanji."
Gülümsedi ve kollarını boynuma sardı, aynı şekilde bende kollarımı beline sardım.
"Seni kolay kazanmamışken,bırakmaya pek niyetim yok zaten Min."
Sonrası çok hızlı gelişti, dudakları dudaklarıma deydi ve sanki ilk defa bu anı yaşıyormuşuz gibi heyecandan kalbimin hızlandığını hissettim.
Bir kaç saniyeliğine belki de dış dünyayı unuttuk,sadece ikimiz vardık benim zihnimin içinde.
Ayrıldığımız zaman ikimizde gülümsüyor ve birbirimize bakmaya devam ediyorduk.
İlk konuşan taraf o olmuştu;
"Teşekkür ederim Minho,her şey için."
Ardından ben;
"Teşekkür ederim Jisung,her şey için."
____________
Duygulu bi ane gibiyim suan
aglicam baya baya finali saliyorum suan 😭😭
Devam ettirmek isterdim ama ne kadar kisa o kadar iyi cunku suyu cikardi uzattikca en iyisi her seyi yoluna koymusken finali vermekti
Ben yazarken cokcok eglendim, umarım sizde okurken cokcok eglenmissinizdir
E tabii acemi yerleri vardı yeri geldi cok hatam oldu ama olsun sonucta bu ortama eğlenmek icin girdim ve eglencesine yaziyorum sizde eglencesine okuyorsunuz sonucta 🙏🏻😔
İmpossible smile'a son kez hoscakalin diyorum,hoscakalin millet!!!
kendinize iyi bakin sonra ki kurgularımda bulusaliimm 💋💓😭
-Ruby.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmpossible smile,Minsung✓
Fanfiction"Tatlı bir tebessüm hiç bu kadar zor gelmemişti bana."
