Paragraaf 3

19 0 0
                                    


"Ik dacht dat de kinderboerderij voor kinderen was?"lacht Logan. "Daarom het woord kinder, in kinderboerderij."zegt hij. "Ik dacht dat mannen zich altijd voelden als een kind."lach ik. "Oh ja."lacht Logan. "En hier heb je de minste mensen die foto's zullen maken van de bekende Logan Sargeant."leg ik uit. "Daar heb je goed over nagedacht."zegt hij. "Maar het is niet alsof ik zo wereld beroemd ben."lacht Logan. Vroeger als kleine kinderen gingen wij heel vaak met onze grootouders naar de kinderboerderij. Lera en Logan waren altijd degene die aan het spelen waren. Dalton en ik waren altijd bezig met de dieren. "Kijk, het is je familie."zegt Logan. Ik volg Logan zijn vinger en zie dat hij wijst naar de ezels die in een veld staan. "Hou je mond."lach ik. Ik pak Logan zijn pols beet en sleep hem mee richting de ezels. "Ze komen al gelijk naar je toe! Ze herkennen je gewoon."zegt Logan gelijk. De ezels komen inderdaad gelijk naar de zijkant lopen en kijken mij aan. Ik doe mijn hand tegen de houten balk aan en kijk naar de ezels. Aan de ene kant wil ik ze heel graag aaien, maar aan de andere kant ben ik behoorlijk bang dat ze gaan bijten. "Ik moet toegeven, dit is ook jouw familie."zeg ik tegen Logan. Ik draai mij om en zie dat Logan naast mij staat. "Nou dan ben ik wel de mooiste van allemaal."zegt Logan. "Dat vond ik nou niet, ik vind eigenlijk dat Marie er beter uitziet."zeg ik tegen hem en wijs naar de middelste ezel."Dat is Marie?"vraagt Logan lachend. "Ja, dat hoor jij te weten. Je kent toch onze hele familie?"grap ik. "Oh nou volgens mij hebben mama en papa mij nooit voorgesteld aan deze kant van de familie."zegt hij. "Dit is de kant van mama of niet?"lach ik, wetend dat Logan deze grap zou kunnen waarderen. "Ja, zie je de vergelijking niet?"vraag ik aan Logan. "Dit is haar jongere broertje Alex."lach ik. Logan schud lachend zijn hoofd en aait de ezels over hun hoofd heen, verbaasd kijk ik naar hem. "Ik was zo bang omdat te gaan doen!"zeg ik verbaasd. "Was je bang dat ze je gingen bijten?"lacht hij. "Ja!"zeg ik ongelovig. "Je bent echt een sukkel."lacht Logan. Ik ga met mijn hand langzaam richting de ezels en wil ze gaan aaien, Logan pakt mijn hand beet en gaat samen met mijn hand over het hoofd van Marie.Ik zie allemaal kinderen bij ons langs lopen, die richting de schaapjes lopen. "Laten we maar snel verder gaan kijken."zegt Logan. Hij laat mijn hand weer los en draait zich om richting de kippen. "Weet je nog."begint Logan. "Dat Lera vroeger zo'n obsessie had met kippen?"lacht hij vervolgens. "Onze hele kamer hing vol met foto's van haar en kippen."lach ik.Ik haal mijn telefoon uit mijn broekzak en maak een foto van de kippen voordat ik de foto stuur naar Lera. "We moeten eigenlijk nog altijd een kip voor haar kopen."grijnst Logan. "Dat is echt een goed idee."lach ik. "Alleen weet ik niet of Chelsey het kan waarderen."lach ik vervolgens. Ik haal mijn camera uit mijn tas en begin allemaal foto's en filmpjes te maken gedurende de dag. "Het is echt lang geleden dat wij samen iets hebben gedaan."zeg ik tegen Logan. "Kijk de geitjes."zeg ik enthousiast. Logan begint te lachen en neemt mijn camera van mij over. Ik sprint richting de geitjes en begin ze te aaien met de grootste glimlach op mijn gezicht. "En dit is dan de echte kant van Adelia, haar kinderlijke kant."lacht Logan."En dat is ook de echte kant van jou."lach ik. "En geitjes zijn gewoon behoorlijk leuk en schattig."zeg ik tegen de camera. "Dat is zeker waar."zegt Logan. De tijd gaat behoorlijk snel, vooral als je veel plezier hebt. "Zullen wij ergens wat gaan eten?"vraagt Logan. Voordat ik kan antwoorden, begint mijn maag te rommelen. "Ik neem dat aan als een ja."lacht Logan.

His sisterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu